Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Qupperneq 129

131
uð um kalið og lagði mikla áherzlu á það að rannsóknir á
þessu sviði væru mjög áríðandi og þyrfti að taka þær fastari
tökum. Hann þakkaði frummælanda erindið.
Skafti Benediktsson taldi að framsögumaður hefði gert of
mikið úr möguleikum á því að nýta t. d. hafra til þurrkunar.
Ólafur Jónsson sagði m. a. óhóflega notkun á köfnunar-
efni stuðla að kali sérstaklega ef það væri borið seint á. Kalí-
áburður getur hindrað kal. Háliðagras of lítið í grasfræ-
blöndum. Árið 1918 sennilega langversta kalár, sem hér
hefur komið. Kalið nú algengast á vorin. Árennsli og ónóg
framræsla er víða aðalorsök kals. Athugandi væri að bera
kalí og fosfór á að haustinu. Seinni sláttur og haustbeit geta
haft slæm áhrif og valdið kalhættu. Vinnsla á landi, sem hef-
ur dauðkalið á ekki að framkvæma með tætara, álít betra að
plægja það að haustinu. Eigi að láta kalið land gróa upp án
endurvinnslu þarf að slá það snemma.
Jón Rögnvaldsson taldi veðurfarið hafa afgerandi áhrif
varðandi kalið.
Helgi Símonarson ræddi um orsakir kals og hvernig ætti
að bregðast við þegar kal væri komið.
Þórarinn Haraldsson ræddi um nauðsyn þess að auknar
yrðu rannsóknir varðandi kal og aflað fjár til þeirra.
Fundarstjóri gerði grein fyrir samþykkt varðandi þetta
mál, er var gerð á aðalfundi Ræktunarfélagsins 1966 og fól
fundurinn stjórn félagsins að árétta þessa samþykkt við við-
komandi aðila.
Árni Jónsson ræddi þann möguleika að bera kalí og fosfór
á að haustinu.
Þórarinn Haraldsson taldi að árétta þyrfti áðurnefnda
samþykkt frá 1966 vegna þess hve lítið hefði áunnist í þessu
máli.
Árni Jónsson gerði grein fyrir þeim fjárveitingum, sem
væri fyrirhugað að veita til rannsókna á kali.
11. Önnur mál:
Fundarstjóri gerði .grein fyrir því að rætt hefði verið um
möguleika á því að Ræktunarfélagið gengist fyrir því að
ráðinn yrði hagfræðiráðunautur til starfa á félagssvæðinu.