Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1977, Blaðsíða 31

HALLDÓRS HERMANNSSONAR OG SIGURÐAR NORDALS
31
bjAiL/ vu^rhJ /aJ) aj /*-/*. -
ýuLJXn^ , ' / ^UL-r JeLjc?J-£-
^JZuJ JLstJ
yd^ pJUy'c^h
Jptr^ aJ fejí ly/->J~>" JyfCnJ,
jfrjfc*. ' /tyj aJ) ^~
J^-er-rT-cr-^^/) /~i /-cj/ L/J-fUej-hí
frZ. r
Úr bréfi Halldórs Hermannssonar 17. október 1927.
Grein Halldórs birtist að vísu ekki í Vöku, eins og til virðist hafa
staðið, heldur kom hún í Skírni 1929 (1.-35. bls.). En Halldór gaf
jafnframt út á því ári í Islandica-safninu stórmerka ritgerð á ensku
um íslenzk handrit.
Halldór hefur grein sína í Skírni, er hann nefnir Handritamálið,
á þessa leið: „Þegar tvær þjóðir, sem að vísu eru náskyldar, en þó
svo ólíkar í skapi og háttum sem Danir og íslendingar, hafa lifað í nánu
sambandi um margar aldir, er það mjög freistandi verkefni að rekja,
hve mikil áhrif þær hafi haft hvor á aðra og í hvaða skuld þær standa
hvor við aðra bæði í verklegum og andlegum efnum eftir svo langa
sambúð. Við slíkan útreikning verður margs að gæta og vandlega
að athuga hvert atriði, sem getur komið til greina, ef útkoman á að
verða nokkurn veginn rétt, enda hafa verið skoðanaskipti um þetta,
þegar tilraun hefur verið gerð til þess að ráða fram úr því.“
En nokkru síðar í inngangskaflanum segir hann:
„Á einu sviði er reikningurinn mjög skýr og einhliða. Gagnvart