Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1977, Blaðsíða 37

halldórs hermannssonar og sigurðar nordals
37
ykkur Munksgaard hefur komið saman um að hraða útkomu Guð-
spjallabókarinnar.“
Guðspjallabók Ólafs biskups Hjaltasonar frá 1562 varð annað
bindið í umræddum flokki, og ritaði Halldór formála að því.
Það kom út síðar á þessu sama ári, og var Munksgaard útgefandi
þess.
Halldór svaraði þessu bréfi 27. júní 1933 og segir þar m. a.:
„Eg hef oft og mörgum sinnum ætlað að skrifa þér og þakka þér
fyrir bréf þitt frá 9. marz, en það hefur dregizt. Ég hef haft í ýmsu
að snúast, meðal annars að ljúka við nýtt bindi af ,,Islandica“, sem
nú er verið að prenta og verður sent út í miðjum júlí. Það er dálítið
propaganda-hefti um útgáfur og þýðingar af fornritum okkar. Og
rétt sem ég var að lesa próförkina af því, barst mér „Morgunblaðið“
um, að Egils saga væri komin út, svo að ég gat getið hennar þar í
sambandi við Fornritafélagið. Ég geri ráð fyrir, að ýmsir munu
þykkjast út af því, sem þar stendur, líklega Finnur og Danir, en í
það verður ekki horft, maður verður að segja sannleikann, að minnsta
kosti á stundum. En nú þykir mér gaman að heyra, hvernig í ykkur
syngur þarna heima, þegar þið fáið að sjá „pródúktið“. Ég hafði
annars annað í smíðum, en varð að hverfa frá því vegna þess, að
ekki var nóg fé fyrir hendi til að prenta það. Og svo hljóp ég í þetta,
sem nú kemur, og lauk því á skömmum tíma.
Þá fékk ég og nýlega Nýja testamentið frá Munksgaard. Mér
lízt mjög vel á það, og formáli þinn er góður. En ég sé af honum,
að þú ætlar mér að taka það týpografiska í næsta bindi, enda er það
eðlilegt, þar sem það er bók, sem prentuð er á íslandi. Ef Munks-
gaard heldur þessu áfram jafnframt „Corpus“, verður hann okkur
einhver sá þarfasti maður, sem uppi hefur verið til að koma bók-
menntum okkar á framfæri erlendis.
Hann skrifaði mér líka, að þú hefðir sent til hans eintak handa
mér af Egils sögu, og geymir hann það þangað til ég kem austur um
haf, og hlakka ég mjög til að sjá það.“
Halldór var á förum til Evrópu og ætlaði fyrst til Lundúna og
dveljast þar 6-8 vikur.
„Ég er þreyttur og leiður eftir veturinn,“ ségir hann, „og beztu
hvíld, og auk þess tækifæri til að vinna, veitir London mér.“ Hann
vill fyrir hvern mun haga svo ferðum eftir það, að þeir Sigurður
geti hitzt, væntanlega í Höfn í ágústlok, en Sigurður hugðist staldra
við þar um það leyti á leið til Svíþjóðar.