Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1977, Blaðsíða 36

36
UM VINÁTTU OG BRÉFASKIPTI
bréfi til hans 10. desember 1932, og bregður hann þar á leik, þegar
hann minnist á kreppuna og nýafstaðnar forsetakosningar: „Depres-
sionarinnfar] gætir hér meira en nokkru sinni, og það er kannske
lán í óláni, að nú er útlit fyrir, að við fáum eitthvað sterkara en
vatn að drekka, úr því forsetakosningin fór svona. Er enginn efi á
á því, að ,,depressionin“ á góðan þátt í því.“
Og síðar í þessu sama bréíi segir Halldór, þá er hann víkur að
ástandinu á íslandi: „Hlálegt þykir mér ástandið heima eftir síðustu
blöðum að dæma. Það er eins og öllu sé snúið þar öfugt, aftur og
fram í hundamó, eins og Jónas kvað. Svona fer það nú, þegar við
eigum að fara með okkur sjálfa og höfum ekki Danskinn að berjast
við. Hvar lendir það annars? Það gengur ekki á öðru en að reyna
að koma hver öðrum í tukthúsið. „Steinninn“ verður þá bráðum of
lítill, ef þeim tekst það, en þá má kannske taka eitthvað af nýju
skólunum við laugarnar upp í sveit fyrir betrunarhús handa póli-
tíkusum. Ef þeir betrast þar, væri það betri en nokkur alþýðumenntun.
Ég get skilið, að það sé ekki skemmtilegt að lifa til lengdar í svona
loftslagi, og nú fæ ég þá flugufregn frá Khöfn, að þú hafir í huga
að flytja til Óslóar. Ég get skilið það, að þú freistist til þess, en oftast
nýtur maður sín bezt heima, þrátt fyrir allt, og mikið mundi há-
skólinn missa, ef þú færir.“
Það dróst fram til 9. marz 1933, að Sigurður þakkaði Halldóri hið
hressilega bréf 10. desember. Sigurður kveðst hafa lesið með mikilli
ánægju rit Halldórs um Sæmund fróða (Sæmund Sigfússon and the
Oddaverjar, Islandica XXII (1932)) og þótt „gott að hafa það til
hliðsjónar, þegar ég var að skrifa athugasemdir mínar um sunn-
lenzka skólann í formála Egils sögu“. En hún kom út á þessu ári
fyrst binda á vegum Hins íslenzka fornritafélags undir ritstjórn Sig-
urðar.
Hann víkur að öðru merkilegu fyrirtæki, er hann átti einnig hlut
að sem ritstjóri, þ. e. ljósprentun gamalla íslenzkra rita, er Munks-
gaard stóð fyrir, og kemur fram í bréfi hans, að hann eigi von á
próförkunum af formála sínum fyrir 1. bindinu, Nýja testamentinu
í þýðingu Odds Gottskálkssonar, er ætti að verða tilbúið í apríl.
„Munksgaard sendi mér uppástungu þína um titilblöðin fyrir Corpus
[þ. e. safn ljósprentana fornra handrita íslendinga: Corpus codicum
Islandicorum medii aevi], og er hún vafalaust miklu betri en það,
sem haft hefur verið. Mun ég hafa titilblöðin að Monum. [þ.e. Monu-
menta typographica Islandica] með þessu sniði. Mér þykir gott, að