Réttur


Réttur - 01.02.1919, Qupperneq 37

Réttur - 01.02.1919, Qupperneq 37
Ræktun og siálfstœði. 39 einnig eí land væri unnið undan Markarfljóti, eða öðrum land- flögðum þar syðra. Stór svæði, hentug til áveitu, eru einnig til í Þingeyjarsýslu og víða Norðanlands, þar sem slík þorp væru hugsanleg. — Þorpin gætu jafnvel vaxið upp á skömmum tíma, um leið og áveitan væri fullgerð. Ættu þau að fá styrk af opinberu fé, með lánum og, ef til vill, byggingar- styrk. Ættu þau að byggjast samkvæmt fyrirmyndum frá þeim, sem vit hafa á, hvað hagfeldast er og smekklegast. Verður það uium að sjá rísa upp steinhúsaþorp, bygð í fögr- um stíl, með blómgörðum við húsin, stórum túnum og engjaflæmum alt í kring, þar sein áður var auðnin ein. Mundu þorpsbúar geta í saineiningu notað hin vönduðu og stórvirk- ustu verkfæri, miklu fremur en bændurnir í strjál-býlinu. Eg hefi nú bent á þær leiðir, sem færastar virðast til þess að fjölga býlum í sveitum, og gera fólkinu, sem upp vex, kost á sjálfstæðri atvinnu við jarðrækt. En eg hefi eigi minst á fjárhagshliðina alment. Skortur fjármagns befir löngum verið þyngsta þraut land- búnaðarins. Pað gefur að skilja, að fyrirtæki, sem eru all- kostnaðarsöm, erfið og arðlaus í byrjun, þó þau veiti ágæt- an arð þegar stundir líða, muni eigi verða rekin í stórum slíl án lánsfjár. Enda hefir það sýnt sig um jarðræktina íslensku. — »Jarðabæturnar« eru svo sáralitlar, varla nema hjáverk og kák, eins mikið til gamans sem gagns, nema hjá einstökum efnamönnum og atorkumönnum. Þrátt fyrir þær gengur alt of hægt með að auka afurðir landsins, og stafar þetta að miklu leyti af vöntun veltufjár. Við höfum tvo banka, sem áttu að bjarga. En sú hefir orðið raunin, að landbúnaðurinn hefir haft þeirra lítil not. Veldur þar fyrirkomulag þeirra miklu. Pað er aðeins veð- deild Landsbankans, sein miðuð er við að lána fé út á jarðir, og lánskjörin þó afarslæm. En nokkru mun þó valdið hafa ill stjórn og hlutdræg. Er það auðséð, að frekar hafa kaupmenn, sjávarútvegsmenn og húseignabraskarar komist upp á háborðið bjá bönkunum heldur en bændur. Oft hefir »ekkert fé verið
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70

x

Réttur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.