Réttur - 01.02.1919, Qupperneq 47

Uœktun og sjálfstœði.
49
Sveitaþorp geta suir.staðar myndast við stór vatiisræktar-
svæði.
Landbúnaðinn vantar fjármagn. Landið þarf að eignast
ræktunarbanka, er veiti ræktunarlán með smáum afborgunum.
Hið opinbera þarf að stofna til nýrrar bunaðarþekkingar,
og útbreiða hana.
Bændur þurfa að spara vinnukraft með bættum verkfærum,
vinnuaðferðum og betri og traustari byggingum.
Til endurreisnar búnaðinum þarf fyrst og fremst: Aukið
fjármagn, aukna þekkingu og nýjar vélar og vinr.uaðferðir.
Til þess að bæta menningaraðstöðu fátækra kauptúna búa
og borga-búa, þurfa þeir að eignast föst og sjálfstæð heim-
ili, heilnæm og snotur.
Skipulag þarf að komast á byggingu bæjanna. Ræktunin
þarf að aukast, til hagsmuna og menningarbóta.
Verkamenn þurfa að vera sínir eigin vinnu-herrar.
Reir þurfa að koma því skipulagi á vinnuna, að hvert
handtak gefi sem mestan afrakstur, og verkamaðurinn elski
verkið sem sitt eigið. Rá veitir vinnan hærra kaup og
meiri göfgi.
Og síðast en ekki síst: Allir íslendingar þurfa að muna
það, að hinn eini sanni sjálfstæðisgrundvöllur allra þjóða
er: »Rœktun lýðs og lands.«
Sú ræktun þarf að verða hugsjón allra ungra manna —
hugsjón, sem þeir vilja fórna kröftum sínum. Menningin
er afrakstur þess, sem varpað er á altari hugsjónanna.
Jón Sigurðsson.
4