Réttur - 01.02.1923, Blaðsíða 60
60
Rjettur.
nátlúrunnar, en þó er veira, að spilla auði na'tlúrunnar sjálfr-
ar, en það er gert, þegar aldrei er sáð til uppskerunnar.
A'ið 1919 er allur fiskur, iískafurðir og hlunnindi talið að
veia um 31 miljón kr. virði. En húast má við, að tala þessi
sje að ýmsu leyti ónákvæm, því að varla tnun alt það talið
á skýislum, sem rænt er úr skauti lands eða lagar. þetta
má því telja lágmarkið. En við þessa upphæð má bæta
ágóða af rártyrkju Iandbúnaðarins, er nemur 12 milj. kr.
Nemur þá þetla alt 43 milj. kr. Öllu þessu, og þó meiru
til, er rænt úr skauti íslenskrar náttúru, sem enginn maður
hefir hjálpað til að framleiða tneð ræktun. Allar lands og
lagarafurðir íslands verða þá rúml. 50 milj. króna virði, því
að ræktaður jarðargróði er metinn 8 milj. Verðmæti nokkura
hlunninda eru hjer ótalin, t. d. mór og dúnn, en það breytir
litlu aðalhlutföllunum milli þess, sem mennirnir og nátturan
ræktar. Það lætur nærri, að 80 menn af hverjum 100 hjer
á landi lifi svipuðu lífi og Skrælingjar, á því, sem þeir hiifsa
til sln með ránshendi úr auðsæld landsins og náttúrugæðum.
Trúin á það, að náttúrugæði landsins sjeu ótæmandi, svík-
ur menn áður langt um líður. Að halda þannig áfram að
hirða ávextina, án þess að rækta þá, fer svo að lokum, að
fisktegundirnar, sem mest eru veiddar í sjó, ám og vötn-
um, munu þverra að mestu tða öllu leyti; ýmsar fuglateg-
undir hverfa alveg úr sögunni; úthagar og skóglendi gerspill-
ast, breytast í mela og flög o. s. frv, F*ó að tölvert sje gert
til þess að rækta landið, og varðveila hlunnindin, eins og
t d. með verndun æðarfuglsins, vegur það ekkert upp á móti
h'nu, sem er rænt og ruplað. fað er ekki þjóðinni að þakka,
að náttúrugæði landsins eru ekki þurausin, heldur hinu, að
frjósemi og lífseigja hinnar lifandi náttúiu er svo mikil, að
ekki hefir áunnist að spilla þeim til fulls, með þeim áhöld-
um og tækjum, sem hingað til hafa verið uotuð.
Pegar búið er að raska svo jafnvægi f náttúrunni, að ein-
stakar dýrategundir eru komnar að því að deyja út, sakir of-
mikillar veiði, er oft farið að gera ráðstafanir til þess að
yernda þær og halda þeim við. F*á fara ræktunaráhöldin að