Réttur - 01.07.1928, Blaðsíða 90

218 ATHS. MAKX VIÐ GOTHASTEFNUSKRÁNA [Rjettur
V.
En stefnuskráin ræðir hvorki um það nje ríkisskip-
un sameigriarþjóðfjelagsins í framtíðinni.
Pólitísku kröfurnar eru ekkert annað en upptugga
úr lýðræðisbænabókinni heimskunnu: almennur kosn-
ingarrjettur, bein löggjöf, þjóðarrjettur, þjóðvörn o.
s. frv. Ekkert annað en bergmál af borgaralega alþýðu-
flokknum: friðar- og frelsissambandinu. Að því leyti,
sem þær eru ekki öfgakendar ímyndanir eru þessar
kröfur þegar lcomnar í framkvæmd. Ríkin, sem hafa
framkvæmt þær, eru að vísu ekki innan þýsku landa-
mæranna, heldur í Sviss og Bandaríkjunum og víðar.
Þessi tegund »framtíðarríkis« er nútímaríki, þó það
sje utan »takmarka« Þýskalands.
En eitt hefir gleymst. Þýski verkalýðsflokkurinn
lýsir því yfir skýrt og skorinort að hann starfi innan
takmarka »nútímaríkisins«, þ. e. síns ríkis, þýsk-prúss-
neska ríkisins, enda væri ekkert vit í kröfunum ann-
ars, því það er ekki hægt að krefjast annars en þess,
sem maður hefur ekki. En þá hefðu þeir ekki átt að
gleyma höfuðatriðinu, að hið svokallaða þjóðræði er
skilyrði þess, að öll þessi fríðindi verði viðurkend, svo
kröfurnar eiga aðeins heima í þjóðfrjálsu lýðveldi.
Það er hyggilegt að bera ekki fram kröfu um þjóð-
frjálst lýðveldi, því ástandið er þannig, að gæta verð-
ur allrar varúðar. En þar sem ástæðurnar leyfa ekki
að slík krafa verði fram borin, eins og í frönsku verka-
mannastefnuskránni á dögum Louis Philipps og Louis
Napoleons, þá hefði ekki átt að grípa til þess óyndis-
úrræðis, að krefjast þess, sem aðeins á heima í lýðveldi,
af ríki, sem ekki er annað en hervaldsharðstjórn,
klædd í þingræðisbúning, blönduð með íýðveldisleifum,
þegar undir áhrifum burgeisanna, reft með skriffinsku
og vernduð af lögreglu.
Jafnvel óvísindalega lýðræðisstefnan, sem álítur að