Réttur - 01.07.1928, Blaðsíða 112
240 ARGALARNIR ÁMINNA [Rjettur
Napurt er háð skáldsins um manntegund þá, sem
auðvaldið sífelt tælir til að styðja vald sitt, hinn vana-
fasta, íhaldssama broddborgara. »Árgalinn« veit, að
ekki má trufla þessar »stoðir þjóðfjelagsins« í »eilífð-
artrú« þeirra og siðabót við sjálfa sig.
»Oss er skylt að þjóna að því,
að þá í náðum dreymi,
þeir eru að verpa eggjum í
öðrum betra heimi«.
Hve neyðarlega sýnir hann ekki að fjölskyldulífið,
sem auðvaldið telur einn helsta grundvöll sinn, þótt öll
starfsemi þess miði að því að eyðileggja fjölskyldulífið,
getur verið auðvaldinu hið þægilegasta band til að tak-
marka þröngsýnan smáborgarann við heimilið eitt, og
forðast alla íhlutun um mál, sem »hann ekki varða«.
»Gefðu ei neitt um geisla þá,
gættu að hænum þínum;
góðir hanar una á
, öskuhaugi sínum«.
Og ekki hlífir skáldið frekar »föðurlandsást« brodd-
borgarans, — og gerist hann því naprari í garð þeirra
fyrir hræsni þeirra, sem skáldið sjálft bar föðurlands-
ást hins kúgaða í brjósti — og vildi heimta það föð-
urland, sem auðvaldið altaf var reiðubúið til að selja.
viðstöðulaust »af harðstjórum himins og jarðar«.
Og hvort mundu erindrekar enska auðvaldsins á ís-
landi, íhaldsflokkurinn Shell & Co., ekki hafa gefið
skáldinu nú jafnt ástæðuna til eftirfarandi vísu, sem
aðrir gerðu fyrri.
Og föðurlandsást þeirra fyrst um það spyr
hve fjemikill gripur hún yrði,
því nú selst á þúsundir þetta, sem fyr
var þrjátíu peninga virði«.