Réttur - 01.07.1928, Blaðsíða 98

226 ATHS. MARX VIÐ GOTHASTEFNUSKRÁNA [Rjettur
lagsins. Hann deilir á höfundana fyrir það, að þeir
hafa látið hinn vísindalega skilning á vinnulaununum
og verðmætisaukanum fara fram hjá sjer. Vinnulaun-
in eru verð vinnuaflsins. Verðmætisaukinn, sem mynd-
ar gróða atvinnurekenda, er mismunurinn á verðmæti
vinnuaflsins og verðmæti þeirra afurða, sem verka-
maðurinn framleiðir með vinnu sinni. Þegar verkamað-
urinn hefur unnið nokkra hríð, hefur hann framleitt
jafnmikið verðmæti og vinnulaun hans nema; það sem
eftir er af vinnutíma hans, framleiðir hann án endur-
gjalds fyrir atvinnurekandann og aðra þá, sem njóta
verðmætisaukans. Verkamaðurinn hefir selt vöru sína,
sem er vinnuaflið, og atvinnurekandinn, sem nú er
eigandi þess, hefir rjett til að ávaxta það eins og hon-
um líkar.
Hvað segir þá stefnuskrá Alþýðufl. um öll þessi
boðorð ?
»Gróði atvinnurekendanna er mismunurinn á kaupi
því, sem þeir gjalda, og sannvirði vinnunnar«.
Ef gamli Marx væri risin upp úr gröf sinni og sæi
endileysu þessa hálfri öld eftir að hann skrifaði at-
hugasemdr sínar, held jeg að hann gæti varla verið á-
nægður með árangurinn af starfi sínu.
Hvað er sannvirði? Sannvirði getur ekki þýtt annað
en hið sanna verð vörunnar, eins og það skapast í
frjálsri samkepni, þar sem ekki er hægt að koma við
neinum samtökum eða okri, með öðrum orðum verð-
mæti vörunnar.
Hvað er þá sannvirði vinnunnar? Marx sýndi fram
á, að vinnan sjálf er ekki vara og hefir því hvorki verð
nje verðmæti. Það er vinnuaflið, sem verkamaðurinn
verslar með.
Gerum ráð fyrir að hjer sje átt við sannvirði vinnu-
aflsins.
Vitum vjer hve margar stundir þurftu til að fram-
leiða vinnuaflið, vitum vjer einnig hvers virði það er.