Réttur - 01.01.1974, Qupperneq 21

' ar vikið úr því. Þessi örstutta ræða er samin
ar orðsnilld og alvöruþunga, en slíkri heim-
spekilegri ró og hófstillingu að aðdáunarvert
er, því sár hefur tilfinningin verið undir niðri
yfir því óréttlæti og glapræði í senn, er þarna
var framið. Það er sem vitur faðir væri að
kenna breyskum börnum sínum, — eða ósk-
mögur Stephans G. að bjóða með bróðurbrosi
góða nótt. — Einangrunarstefnan, sú tilhneig-
ing innan sósíalismans sem skyldust er trú-
arofstæki, hefur ekki megnað að vinna sósíal-
istískri hreyfingu á Islandi það tjón, sem hún
víða annarsstaðar hefur vald’ð. Orlögin eru
hinsvegar stundum glettin: Hefði einangrun-
arstefna sú, sem gagntók Kommúnistaflokk-
inn skamma stund á unga aldri 1934, fengið
að hrósa sigri lengi, hefði Brynjólfur máske
verið rekinn úr flokknum þá, — það var
farið að ávíta hann fyrir sáttfýsi við mig!
En nú skeður þetta 35 árum síðar að gamlir
einangrunarsinnar fremja það glapræði, er
þeim var forðað frá ungum — og sannast
þar hið fornkveðna: „Barnasjúkdómar” (í
þessu tilfelli kommúnismans2) leggjast létt á
menn á unga aldri, en fái menn þá á gamals
aldri geta þeir orðið banvænir. — Sósíalista-
félag Reykjavíkur hefur aldrei borið sitt barr
eftir brottreksmr Brynjólfs.
Þá eru í þessum kiljum nokkur eftirmæli
og afmæliskveðjur. Brynjólfur skrifar slíkt
ekki oft, en alltaf vel og hefði verið æskilegt
að eiga fleiri frá hans hendi.
Sérstaklega kærkomið er hið „stutta sögu-
lega yfirlit” þar sem Brynjólfur rekur rauða
þráðinn í verklýðshreyfingunni frá upphafi
og sérstaklega sögu Kommúnistaflokksins,
Sósíalistaflokksins og Alþýðubandalagsins.
Fyrri hlutinn er að mestu það yfirlit, er í
„Rétti” var 1958, en í síðari hlutanum, ný-
sömdum, er ekki hvað síst rætt tímabil ytri
og innri erfiðleika og vandasamra viðfangs-
efna fyrir Sósíalistaflokkinn og Alþýðubanda-
Brynjólfur talar á fundi forðum daga.
lagið á sjöunda áratugnum. Er og gott fyrir
hreyfingu vora að hafa hér mat Brynjólfs á
viðfangsefnunum og úrlausn þeirra, sem oft
voru skiptar skoðanir um.
Boðskapurinn í niðurstöðum Brynjólfs,
jafnt í yfirliti sem síðustu greinum og ræðum
til íslenskra sósíalista er sá, að þótt nú hafi
21