Réttur - 01.01.1974, Blaðsíða 65

Ingibjörg Benediktsdóttir (t.h.) og Holmfriður Pétursdóttir. (Myndin liklega tekin um 1909).
af sjálfmenntuðu alþýðufólki þess tíma. Ræktun
lands og lýðsl Islandi allt! Það voru kjörorð þessa
fólks. Eflaust hefur ómurinn frá frönsku bylting-
unni: frelsi, jafnrétti, bræðralag, hrært strengi i
brjóstum þess. Þessi kynslóð er ef til vill sú
hamingjusamasta og ríkasta, sem fæðst hefir á Is-
landi. Ríkust og hamingjusömust fyrir þá sök, að
hún átti hugsjónir til að berjast fyrir, óvenjulegt
þrek til að leggja til atlögu. Bjartsýna trú á land
sitt og þjóð. Hún hóf á loft merki félagshyggju og
samhjálpar. Hún boðaði þá kenningu, að hver ein-
staklingur ætti sama rétt til lífsins gæða, hvar í
stétt sem hann stóð. Hún barðist fyrir aukinni
menningu, sem miðaði að því að auka manngildi
einstaklingsins. Engin kynslóð hefir skilað jafn
dýrmætum arfi sem hún í hendur þeirra, er landið
skyldu erfa eftir hennar dag.
Því hef ég dvalið svo mjög við þessa sögu á
þessari stundu, að þessi kona, sem við fylgjum til
moldar í dag, var glæsilegur fulltrúi aldamótakyn-
slóðarinnar. Hún fæddist á hinu bjarta vori og naut
sólar þess og heiðríkju öll sin bernsku og þroska
ár. Þeim uppruna sínum leyndi hún aldrei, bar hans
merki til hinstu stundar. Hún hlýtur að verða okkur
öllum minnisstæð, því saman fór I óvenju rikum
mæli andlegt og líkamlegt atgervi. Já, Hólmfriður
á Arnarvatni var sannur fulltrúi voraldarfólksins,
sem islensk þjóð stendur i mestri þakkarskuld við
65