Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1945, Qupperneq 35

á Eyrarbakka ófær, en aidreí varð hann fyr-
ir slysi og var ástæðan vafalaust bæði kjarkur
hans og frábær stjórn. Maður nokkur reri um
tíma með Guðmundi, og var sá maður talinn af
ýmsum nokkuð einkennilegur á framgöngu og
álitinn fremur sjóhræddur. Hann var spurður
um hvernig honum líkaði að róa hjá Guðmundi
á Háeyri og svaraði hann því á þessa leið:
„Það er svo sem óhætt upp á lífið, að róa hjá
honum Guðmundi, það er eins og brimið lægi
þegar hann kemur að sundinu, og ekki er að
spyrja að stjórninni, en — kergjan, aðköllin og
ósköpin! Það gengur yfir allt.“
Vertíðina 1894 réri ég, er þessar línur skrifa,
með ágætum formanni á Eyrarbakka, Jóni Sig-
urðssyni, síðar hafnsögumanni og veiktist hann
svo að tvísýnt var talið að hann kæmist til
heilsu aftur, og vorum við hásetarnir mjög á-
hyggjufullir út af því. Guðmundur Isleifsson
var eigandi að helmingi skipsins, er við vorum
ráðnir á, en hafði ekki stundað sjó nokkur ár
meðan verzlunarrekstur hans var í fullum gangi.
Við fórum á fund hans og óskuðum eftir að
hann gerðist formaður okkar meðan Jón Sig-
urðsson væri veikur, eða að öðrum kosti mund-
um við setja skipið upp og leita fyrir okkur
annars staðar um skiprúm. Guðmundur hafði
orð á því að hann myndi vera búinn að gleyma
allri formennsku, en þó varð að samningi að
hann gjörðist formaður okkar. Fyrsta daginn
sem við rérum undir stjórn hans komum við
úr öðrum róðri að sundinu með góðan afla ná-
lægt stórstraumsfjöru, en ólga nokkur var í sjó
og sundið því aðgæzluvert. Það fyrsta er við
sáum var mannlaust skip fullt af sjó, og var
augljóst, að slys hafði orðið í sundinu. Einn
hásetanna spurði Guðmund hvort hann hefði
veitt því eftirtekt, og kvað hann svo vera, en
mælti síðan með ákveðnum róm: „Eruð þið
nokkur hræddir við þetta? Mér er áríðandi að
vita það, því ein ár í höndum hugleysingja, get-
ur orðið að slysi.“.
Við töldum að svo myndi ekki vera og stýrði
hann þá á hlið við skip, er beið fyrir utan sund-
ið, og talaði við formanninn á því; leið svo nokk-
ur stund, að við biðum þar eftir nægri sjávar-
hæð, en pegar víst var að dýpi var komið, fór
Guðmundur að verða órór yfir að þau skip, sem
forgangsrétt áttu, lögðu ekki á sundið, enda þótt
búast mætti við lóðaflækjum á því eftir slysið.
Hann skipaði okkur að taka róður og vera
við öllu búnir, en spurði formanninn, sem átti
fyrsta rétt, hvort hann vildi nota þetta lag, en
þegar hann neitaði því lögðum við á sundið og
fengum ágætt lag. Þekking sú er ég fékk á for-
mennsku Guðmundar var í stuttu máli þessi:
Hann vildi fyrst gang^ úr skugga um, að á skip-
inu væri ekki neinn hugleysingi er gæti orðið að
VtKlNGVR.
slysi, og þar næst vera viss um að næg sjávar-
hæð væri á sundinu, og í þriðja lagi vildi hann
ekki taka réttinn til þess, af þeim er hann átti
fyrstur, en á honum sjálfum var ekkert hik,
þegar allt það, sem áður er talið, var fyrir hendi.
öll skip er á sjó voru komu í lest á eftir okkur
og varð ekkert að sök hjá neinu þeirra. öll atvik
er snertu þetta tækifæri, virtust mér benda til
þess að nærri réttu væri það, sem haft er eftir
hásetanum hér á undan: „Það er svo sem óhætt
upp á lífið að róa hjá honum Guðmundi“.
Þekking mín á Guðmundi fsleifssyni eftir löng
kynni var sú, að hann á mörgum sviðum væri
afburðamaður, mannkostamaður, hjálpfús og
glæsimenni í sjón, hvar sem hann var og
hvernig sem hann var klæddur, og ekki síður í
sjóldæðum en samkvæmisfötum, enda var for-
mennska hans á sjó ein af hans allra sterkustu
hliðum, og tel ég því vel viðeigandi að Sjómanna-
blaðið Víkingur geymi mynd af honum í sjó-
klæðum.
Ég trúi því, að Guðmundur ísleifsson sé nú
meðal þeirra sjógarpa, sem farnir eru héðan og
komnir yfir hafið mikla í friðarins höfn.
Blessuð sé minning þeirra allra.
Sigurður Þorsteinsson.
Nýlega hefur verið stofnað hlutafél. I Rvík, sem ætlar
að annast skipasmíðar og skipaviðgerðir. Nefnist félagið
Bátasmiðjan Knörr h.f. Eigendur eru P. Wigelund og
fleiri. Hefur félag þetta sótt um landrými við Elliðaár-
vog eða Kleppsvík, fyrir skipasmíðastöð.
Á fundi bæjarstjórnar Akureyrar, sem haldinn var
15. sept. var eftirfarandi tillaga samþ. um togarakaup:
„Bæjarstjórnin samþykkir, að óska eftir að ríkis-
stjómin ætli Akureyrarbæ tvo af þeim togurum, sem
ríkisstjórnin hefur nýlega fest kaup á I Englandi. Pönt-
un þessi er miðuð við frumvarp það, er Nýbyggingar-
ráð hefur lagt fram um breytingu á lögum um Fiski-
veiðasjóð, þar sem gert er ráð fyrir fyrsta veðréttar
láni, sem nemi allt að SA hlutum stofnkostnaðar með
2 Va % vöxtum, nái fram að ganga, eða að ríkisstjórnin
sjái fyrir öðru jafn hagstæðu láni til kaupanna. Bær-
inn áskilur sér rétt til að láta einstaklinga eða félög,
sem hann ávísar, ganga inn í kaupin."
/ sumar var stofnað samband freðfisksmatsmanna.
Aðaltilgangur sambandsins er að vinna að samræmingu
á mati hraðfrysta fiskjarins og beita sér fyrir vöru-
vöndun í hraðfrystihúsum. Stjórn sambandsins skipa:
Haukur Ólafsson, Akureyri, formaður, Lýður Jónsson,
Akranesi, ritari og Guðmundur Finnbogason, Akranesi,
gjaldkeri. Meðstjórnendur eru: Gunnar E. Jónsson,
Hafnarfirði og Steindór Ingimundarson, Reykjavík.
305