Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1945, Side 40

Maðurinn kemur heim augafullur kl. 5 að morgrii.
Konan, ving.iarnlega: — Jæ.ja, vinur, hefur þú
skemmt þér vel?
— Þú — hik — þú hugsar bara um skemmtanir og
drabb.
★ '
Úr Ketilstaðaannál 1770.
Það bar til í Eyjafirði á bæ þeim, sem heitir Gilsá,
þann 29. Agusti: a) Átti ein kýr siðvanalega einn kálf
í meðallagi stóran. b) Daginn eftir gekk hún úti á
jörðu með venjulegum hraustleik, en þá á leið daginn,
tók kýrin aftur sótt, og þá varð fólk þess víst, að aftur-
fætur annars kálfs komu í ljós. Nú gat kýrin ei komist
frá burðinum. Komu þá til 3 menn að draga kálfinn
frá kúnni, en það gilti ekki. Féll svo bóndinn upp á
að binda reipi um afturfætur þessa kálfs og setja þar
til hest, en 3 menn héldu kúnni á meðan. Dró svo
hesturinn þetta dauða fóstur frá kúnni, en þá það kom
í Ijós, hafði það 4 framfætur, 2 höfuð, nefnilega tarfs-
höfuð og kvíguhöfuð, tvo hálsa, 2 brjóst, 2 hjörtu, 2
lifrar, 2 lungu, en þó ei nema einn maga, svo sem allur
afturpartur skepnunnar var rétt almennilegur. Það
artugasta var, að höfuðin sneru hvert á móti öðru eins
og þessir vanskapningar föðmuðu hver annan í móður-
lífi. Kýrin lifir og mjólkar 10 merkur í mál.
★
— Nú, sagðirðu ekki að jepparnir kæmust allt?
1776.
Greifarnir Schimmermann og Moltke og etazráð Guld-
berg og Erichsen verða directeurer fyrir þeirri ís-
lenzku, finnmersku og færeyisku höndlun. í Kaupin-
hafn eru nú byggð mörg stór skip til hvalfangstar
undir Grænlandi og smáskip til fiskirís undir Islandi,
hverjum síðari til forsvars að útgjörðust tvö stríðs-
skip, hver ogso skyldu vera til eftirsjónar hollenzkum
fiskiduggum hér undir landinu. Sömuleiðis sendi kon-
ungl. majestet hingað capitain Minor, sem rannsaka
og uppfinna skyldi hafnir umhverfis landið, hverjar
hann átti að útmála og afteikna.
*
A kóngsins geburtsdag (29. jan.) í Kaupinhafn var
amtmanninum Ó(lafi) Stefánssyni tildæmd ein gull-
medalía upp á 50 rd., þar amtmaðurinn hafði haldið
eina fabrique fyrir eigin reikning í 15 ár, í hverri unnm
höfðu verið 300 stykki, anlagt garverí og antekið
einn skómakarameistara, svo professionin innfærðist í
landið, látið verka fisk upp á þann terreneuviska máta
í 10 ár, látið upp byggja 4 eyðihjáleigur og byggja
steingarða, með þessu atkvæði, þá premien var til dæmd:
Herr Amtmanden til Ære og Bevis paa Selskabets ud- \
mærkede Fornöjelse tildömt.
★
Á þessu ári, sem fyrr um getur, innkom í landið eirin
nýr höndlunartaxti, dat. 30. Maii 1776, hvar með aldeilis
var upphafin hér áðurverandi gamli taxti, er staðið
hafði í 74 ár, hverjum þessi nýi var mikið harðari á
öllum þeim landinu nauðsynlegustu vörum, einkum
matvörum, út af hverri svo hættulegri óforvarandis um-
breyting frá flestum féllust hendur, hvar fyrir allir
þá á lögþinginu samankomnir lögmenn og sýslumerm
uppsettu eina auðmjúka suppligve til hans kongl.
majestet landsins vegna þar um, að sá gamli taxti af
1702 mætti framvegis hér viðhaldast eður og að þar af
landsins og höndlunarinnar hálfu mættu útveljast
nokkrir forstandugir menn til að uppsetja einn annan
taxta, sem landinu væri þolanlegri, en hvert svar hér
upp á komið hafi, var alþýða ei vita látin.
★
Engin lygi.
— Ekki hélt ég að þú værir svona lyginn, Jósafat.
Um daginn laugstu þér út leyfi hjá forstjóranum vegna
þess að hún Petrína frænka þín væri dáin, og í gær
mætti ég henni á götu.
— Þetta er misskilningur, kæri vinur. Eg sagði alls
ekki við forstjórann að frænka mín væri dauð. Eg sagði
bara að mig langaði ákaflega mikið til að fylgja henni
til grafar. — Og það langar mig enn!
★
Hjá lækninum. ' ,
— Hvað hafið þér á samvizkunni, kona góð?
— Æ, það er kláði, Iæknir minn.
310
VtKINGUR