Náttúrufræðingurinn - 1938, Qupperneq 39

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 83
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
broddgöltum, leðurblöðkutegund eina, og bana allstóra, hún kall-
ast flughundur, ýmsar tegundir af snjáldurmúsum og síðast en
ekki sízt, dýr, sem lifir á Austur-Indlandi og hinum stærri af
Sundaeyjunum. Það er nærri því á stærð við kött, er skylt skor-
dýraætunum, en líkist mjög leðurblöðkum að útliti, en hefir þó ekki
verulega vængi, og getur ekki flogið. En á hliðum þess eru húð-
fellingar miklar, og getur dýrið með þeim gert löng svif í loftinu,
til dæmis þegar að það fer á milli trjáa, eða úr trjám niður á
jörðina. Ýmsar aðrar tegundir eru sérkennilegar, og mun þeirra
verða getið þegar þar að kemur.
Á Indverska svæðinu er mjög mikið af rándýrum, einkum af
ætt kattanna. Áður var þess getið, að ljón eru til á litlum bletti
vestast á svæðinu, og önnur tegund rándýra af kattaættinni, sem
einkum einkennir Afríku, nefnilega hlébarðinn, er einnig allút-
breidd á ýmsum stöðum innan svæðisins, og getur verið mjög
breytileg að stærð og útliti, eftir því um hvaða stað er að ræða.
— Við takmörk Ijónsins austur á bóginn, tekur við önnur skæð-
asta rándýrategund heimsins, og ef til vill sú tegundin, sem skæð-
ust er talin manninum, sem sé tígrisdýrið. Það á heima víða um
Indverska svæðið, nema á nokkrum eyjum, enda er Indverska svæð-
ið heimkynni þess, alveg eins og Afríka er heimkynni ljónsins, og
Ameríka heimkynni púmunnar. Norður á bóginn kemst tígris-
dýrið alla leið norður í sunnanverða Síberíu, þar sem snjór er á
vetrum, enda er það mjög harðfengt.
Ýms dýr úr kattaættinni, önnur en þau, sem nú hafa verið nefnd,
eru á Indverska svæðinu, t. d. hinn svonefndi karakal-köttur, að
ógleymdum þeim flokki rándýra, sem nefnast zibetdýr, og ein-
kennileg eru fyrir Afríska og Indverska svæðið, en eru ekki til ann-
ars staðar í Asíu, né heldur í Evrópu. Á vesturhluta svæðisins er
röndótta hýenan, sem annars á heima í Afríku, en alls staðar er
mikið af ýmsum rándýrum af hundaættinni, bæði refum, úlfum,
hundum og sjakölum.Víða er mikið af björnum.Norðan tilásvæð-
inu er brúni björninn, sem annars á heima í Evrópu, þá er dálítið
bjarndýr, svart á lit, en hvítt um hálsinn, sem hefst við víða í Kína
og í Himalajafjöllunum sunnanverðum, en á Austur-Indlandi og
á mörgum eyjum, er lítill svartur björn, sem hvergi er til annars
staðar, það er malajabjöminn. Merkilegt er það, að á svæðinu er
til ein tegund af ættum hálfbjarnanna, en þeir eru annars einvörð-
ungu til í Ameríku.
Af svínum eru til ýmsar tegundir á svæðinu, og svipar því að
6*