Náttúrufræðingurinn - 1938, Síða 81

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 125
iiiiiiimiiiimmimiiiiiiiiimmmiiimimiiiiimiiiiiimmimiiiiimiiiimiiimimiiiiiiimmiiiiimimiiiimiiiimiiimiiiiiiiiiiimi
hugað hinn svonefnda persónulega hraða og ættgengi hans. Ef
maður er látinn slá með naglarbaki vísifingurs í borðrönd, er
hraði högganna ekki sá sami hjá ólíkum mönnum. Sumir slá mjög
hægt og þægilega:------------------, aðrir slá hraðar:-----------------, og enn
aðrir hafa enn meiri hraða á:------------------. Sé fjöldi slaganna á hverj-
um 10 sekúndum ákveðinn, kemur í ljós, að hver maður hefir sinn
sérstaka og stöðuga hraða. Slík hraðaprófun var gerð með marga
tvíbura og árangurinn varð, að meðalmismunur hraðans hjá ein-
eggja tvíburum var ekki meiri en við endurteknar tilraunir með
sama einstakling. Hjá tvíeggja tvíburum var munurinn talsvert
meiri og líkur því, sem er hjá venjulegum systkinum. Þar með er
sannað, að sálfræðilegur eiginleiki eins og hinn persónulegi hraði
er mjög háður ættgenginu.
4. mynd. Eineggja þríburar, 7 ára.
Frá sviði lífeðlisfræðinnar er hægt að nefna þær tvíburarann-
sóknir, sem tekið hafa af allan vafa um erfðir á kynþroska-
aldri kvenna.
Það er hægt að nefna ótal önnur dæmi um erfðir eðlilegra eig-
inleika, sem tvíburarannsóknirnar hafa leitt í ljós, en aðalgildi
þeirra liggur í ákvörðun arfgengra galla og sjúkdóma. Þegar um
slíkt er að ræða, er athugað vandlega svonefnt samræmi (kon-
kordans) og misræmi (diskordans) í sjúkdómnum eða gallanum
hjá bæði eineggja og tvíeggja tvíburum.
Við tvíburarannsóknir á sykursýki á tuttugu eineggja tvíbur-
um, kom í ljós, að þrettán pör voru samræm (báðir höfðu sykur-