Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1993, Blaðsíða 107

Náttúrufræðingurinn - 1993, Blaðsíða 107
Seltjarnarnes og Kjalarnes eru staðir þar sent viðbúið var að þær væri að finna. HELSTU NIÐURSTÖÐUR Hörfunarsaga ísaldarjökulsins af Reykjavíkursvæðinu er ekki vel þekkt þótt reynt hafi verið að varpa ljósi á grófustu drætti hennar (t.d. Arni Hjartarson 1989). Með nýju aldurs- greiningarnar að leiðarljósi má reyna að fylla upp í nokkrar eyður þessarar sögu. ísaldarjöklar virðast hafa hörfað inn fyrir núverandi strönd á Kjalarnesi og í Hvalfjarðarmynni í hlýindum á bölling fyrir 12-13 þúsund árum. Við sunnan- verðan Faxaflóa hafa jöklar verið komnir inn fyrir Seltjarnarnes. A eldra- dryas (eða fyrri hluta alleröd) gengu þeir nokkuð fram á ný í Hvalfirði en á Reykjavíkursvæðinu hal'a enn ekki fundist jarðlög eða skeljar frá þeirri tíð. Á alleröd drógust jöklar verulega saman og sjávarset Fossvogslaganna myndaðist. Óvíst er hve langt jökul- iinn hörfaði til lands en vísbendingar eru um að hraun hafi runnið á auðri jörð á Hengilssvæðinu og á Hellis- heiði á þessum tíma (Snorri P. Snorra- son 1990, Árni Hjartarson 1991 a). Um I 1.000 BP kólnaði skyndilega við Norður-Atlantshaf og jöklar sóttu í sig veðrið (Dansgaard o.fl. 1989). Skriðjökull ruddist yfir Reykjavík og gekk út Skerjafjörð einhvern tíma eftir 10.700 BP. Sýnin frá Seltjarnarnesi benda til að skeldýralíf hafi dafnað þar í auðum sjó frant lil 10.200 BP. Um það leyli náði jökullinn hámarki, kaffærði Álftanes, Seltjarnarnes og Viðey og hel'ur vafalítið gengið út í Leiruvog og Kollafjörð en út á Kjalar- nes hefur hann ekki náð. Upp í Blá- fjöllum hlóðst Vífilsfell upp undir jökulbungunni, sem þá var a.m.k. 700 m þykk (Árni Hjartarson 1991 a). ísöld lauk og nútími hófst fyrir 10.000 árum. Ekki er vitað hvenær jöklar yngra-dryas stigsins tóku að hörfa frá ystu görðum sínum. Undan- hald þeirra virðist hafa verið hratt en ekki látlaust. Við og við hægðu þeir á sér, stöldruðu við og sóttu jafnvel fram um stund (8. mynd). Álftanes- garðurinn er merki unt slíka frantrás, sem og garðarnir í Kópavogi. Þessir garðar eru frá ísaldarlokum eða upp- hafi nútíma. Aldursgreiningar á skeljum írá Austurströnd á Seltjarnarnesi og Hótel Loftleiðum sýna að um 9.900 BP er Reykjavíkursvæðið autt og ís- frítt. ÞAKKARORÐ Ég vil sérstaklega þakka Árnýju E. Sveinbjörnsdóttur og Sigfúsi Johnsen ánægjulegt samstarf við þessar rannsóknir. Þau undirbjuggu greiningar á skeljasýnum og mældu 8BC-hlutfall þeirra. Auk þess höfðu þau milligöngu um greiningu þeirra í Danmörku. Einnig þakka ég Jan Heine- mejer og samstarfsmönnum hans við AMS C14-aldursgreiningastofu Háskólans í Ár- ósum. Gyða Guðmundsdóttir hrein- teiknaði myndir og Ingibjörg Kaldal las yfir texta. Kann ég þeim öllum alúðar- þakkir fyrir. HEIMILDIR Andersen, G.J., J. Heinemeier, H.L. Nielsen, N. Rud, M.S. Thomsen, Sigfús J. Johnsen, Árný E. Sveinbjörnsdóttir & Árni Hjartarson 1990. AMS 14C dating on the Fossvogur sediments, Iceland. Radiocarbon 31. 592-600. Árni Hjartarson 1987. Tímatal í ísaldar- sögu Reykjavíkur. Utdráttur úr erindum á ráðstefnu um ísaldarlok á íslandi (fjöl- rit). Jarfifrœðafélag lslands, Reykjavík. Bls. 4-5.' Árni Hjartarson 1989. The Ages of the Fossvogur Layers and the Álftanes End- Moraine SW-Iceland. Jökiill 39. 21-31. Árni Hjartarson 1991 a. Vífilsfell. Áfangar nr. 39. 16-21. Árni Hjartarson 1991 b. A revised model of 217
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.