Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1993, Page 11

Náttúrufræðingurinn - 1993, Page 11
4. mynd. Sveiflur í tegundaijölda sjávardýra. Fjölbreytni dýraríkisins hefur farið vaxandi gegnum jarðsöguna. Fimm sinnum virðast mikil bakslög hafa komið í þróunina og fjöldauði tegunda átt sér stað. Slíkt gerðist í lok ordóvisíum-, devon-, perm-, trías- og krítartímabilanna. Þá fækkaði fylkingum sjávardýra um 12%, 14%, 52%, 11% og 12% í hvert sinn. Fjöldauðinn í lok perm var lang mestur. Síðan þá hefur margbreytnin aukist hægt og hægt í átt til nútíðar þrátt fyrir tímabundin áföll eins og á mörkum krítar og tertíers. Nú fækkar tegundum á ný en í þetta sinn er það vegna umsvifa mannskepnunnar. (Eftir Wilson 1989.) um er á íslandi. Möttulstrókarnir eru aflvélar landreksins og þeir knýja hreyfingar jarðskorpuflekanna. Court- illot og margir fleiri hallast að því að strókarnir verði til með þeim hætti að heitur efnismassi taki að rísa hægt og hægt frá neðsta hluta möttulsins. Efnið í honum verður æ meira þunnfljótandi eftir því sern perulaga höfuð hans nálgast yfirborðið meira. Jarðskorpan bungar upp, bráðnar og rifnar og gífurlegt magn af hrauni flæðir fram. Þessi ofsafengna eldvirkni getur staðið öldum og árþúsundum saman og þegar urn kyrrist eru gífurleg landflæmi hraunum þakin, meginlandsbasalt- skjöldur (continental flood basalt) hefur orðið til. Möttulstrókurinn á nú langa ævi fyrir höndurn en eldvirknin yfir honum kemst þó aldrei í neinn samjöfnuð við fæðingarhríðir hans. Fyrir utan Deccan traps eru mörg hraunasvæði talin mynduð við þessar aðstæður (3. mynd), til dæmis við Norður-Atlantshaf þar sem Island er þungamiðjan. Landrek veldur því að svæðin eru oft fjarri möttulstróknum sem tilheyrir þeim. Strókurinn sem ól af sér Deccan Traps basaltið er nú undir eldfjallaeyjunni Reunion í Ind- landshafi en á þeirn 65 milljón árum sem liðin eru síðan hann varð til hefur basallsvæðið rekið þúsundir kíló- metra til norðurs. Það er alkunna að fellirinn ntikli á mörkum krítar og tertíers er ekki eins- dæmi í jarðsögunni. Steingervinga- fræðingar þekkja nokkra staði til við- bótar í jarðlögununt þar sem svo er að sjá sem fjölmargar tegundir þurrkist úl í einu vetfangi. Mestu umskiptin í dýraríkinu urðu á mörkunt perm og 5
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.