Andvari - 01.01.1955, Side 47
ANDVARI
Magnús Gizurarson Skálholtsbiskup
43
leiðir með sér vin sinn Þorvald Gizurarson, bróður Magnúss
biskups; virðist þá Guðmundi biskupi, að Magnús biskup víki
eigi minna eptir bróður sínunr en boði erkibiskups, og því vill
hann hvergi af ganga þeirri skipan, sem gjör var, hvórt þess biður
Magnús biskup eða aðrir menn. Skilja þeir svo, að sátt verður
engi. Kennir Arnór það allt þrályndi biskups, að hann hvorki
vill hlýða erkibiskupi né góðra manna tillögum, og efli svo ófrið
með óróa, að menn fái aldrei náðir, því skal hann aftur í stofu
sína“ (Bps. II. 106—107). Ríður Magnús biskup aftur suður í
sýslu sína. Þannig segist Arngrími ábóta frá þessum fundi biskup-
anna, en hans er ekki getið í elztu sögu Guðmundar og ekki í
Sturlungu. I annálum er getið norðurfarar Magnúsar biskups
1219, en þess ekki getið í hvaða erindum hann fór eða að boði
erkibiskups. Hér verður ekki rakinn ferill Guðmundar biskups
næstu árin, en þess aðeins getið, að síðla sumars 1220 flýði hann
suður Sprengisand og til Odda. Tók Sæmundur honum vel, og
þar dvaldist Guðmundur biskup með sveit rnanna fram á næsta
sumar og fór þá þaðan vestur um land án viðkomu í Skálholti,
því að þess hefði verið getið, ef hann hefði heimsótt embættis-
bróður sinn.
Aftur á móti er það í frásögur fært, að annar merkismaður
gisti í Skálholti þetta sumar við 12. mann. Það var Snorri Sturlu-
son, sem konr út í Vestmannaeyjum, hlaðinn sæmdum af hálfu
Noregshöfðingja. Mun hann eigi hafa gist hjá Sæmundi í Odda
fósturbróður sínum í þetta sinn. Ýfðust Sunnlendingar mjög við
Snorra nú, og þó mest tengdamenn Orms Jónssonar Lopts-
sonar, sem Austnrenn höfðu drepið í Vestmannaeyjum til hefnda
fyrir fjárupptöku, sem Sæmundur í Odda hafði látið fara fram
hjá kaupmönnum á Eyrum vegna dauða Páls sonar hans í
Noregi. Er Snorri var kominn í Skálholt, kom þar með flokk
manna Björn Þorvaldsson Gizurarsonar, sem átti Hallveigu dótt-
ur Orms. Bjöm gekk í berhögg við Snorra og spurði hann, hvort
hann ætlaði að sitja fyrir sæmdum þeirra um eftirmál Orms,
en því neitaði Snorri. Björn lét ekki sannfærast og hafði i heit-