Andvari - 01.01.1955, Side 64

60
Björn Þórðarson
ANDVARI
hann gerði Kolbeini að greiða tíutigu hundraða fyrir víg Kálfs
og Guttorms, og innti Kolbeinn það skilvíslega af hendi.
Eftir þetta er hvorki Magnúsar biskups né Þorvalds bróður
hans getið við almenn mál, og Þorvaldur andaðist 1. september
1235. En á næsta ári segir frá Magnúsi biskupi, er hann síðari
hluta sumars tók á móti Orækju Snorrasyni í Skálholti, er Sturla
Sighvatsson hafði hrakið, féflett og meitt Örækju. Tók Magnús
biskup vel við Órækju og fylgdarmönnum hans og „leysti þá
miskunnsamliga". Fékk hann Örækju tíu hundruð vaðmála og
lagði til að hann skyldi fara utan, því að hann mundi enga upp-
reist hér fá mála sinna. Fór Órækja þá utan á Eyrum. Á sama
tíma kom Kolbeinn ungi þar út úr utanför sinni árið áður og
hafði farið allt til Rómar.
Báðir biskupamir voru, er hér var komið, orðnir aldraðir
menn. Guðmundur fæddur 1161 og orðinn blindur, og Magnús
einnig kominn á áttræðisaldur og sennilega farinn að heilsu. Að
dæmi ágætra formanna sinna á Skálholtsstóli, hefur hann talið
rétt, þótt hann væri enn ofan moldar, að eftirmaður hans væri
kjörinn sumarið 1236. Kjörinn var Magnús prestur Guðmundar-
son, allsherjargoði, dóttursonur Jóns Loptssonar, móðurbróðir
Gizurar Þorvaldssonar og föðurbróðir Árna biskups Þorlákssonar.
Þetta kjör hefur eflaust farið fram á alþingi, þótt ekki sé þess
getið. I sama sinn var einnig kjörinn biskup til Hóla. Kosinn var
Bjöm prestur Hjaltason, Kygri-Björn kallaður. Mikilsháttar klerk-
ur, er ritað hafði Maríusögu. Þessi kosning hefur þó ekki farið
fram að ráði Guðmundar biskups, því að Bjöm var andstæðingur
hans alla tíð, og biskup ófús á að láta af embætti meðan lífið entist,
eins og eftirgreind tvö bréf sýna.
Sigurður erkibiskup í Niðarósi hefur skýrt páfa frá því, að
Guðmundur Hólabiskup væri nær alblindur (privatus penitus
lumine oculorum) og hafi vígt menn til heilags embættis á þann
hátt að leggja sjálfur hönd yfir þann er vígja skal en látið djákna
lesa vígsluorðin, sem hann eigi sjálfur að lesa. Gregorius páfi
IX. svarar þessu bréfi erkibiskups 11. maí 1237 og skipar honum