Andvari - 01.01.1917, Blaðsíða 70
62
Alþýðutryggingar.
[Andvari.
an lögðum. Fyrslu vikuna, sem menn eru vinnulausir
fá þeir ekkert, en upp frá því 7 sh. (kr. 6,30) um
vikuna, þó ekki lengur en í 15 vikur (eða 105 daga)
sama árið. Stjórn trygginganna hafa á hendi ráðn-
ingaskrifstofur, sem stofnaðar eru afríkinu. Eru verka-
menn, sem trygðir eru, skyldir að taka á móti þeirri
vinnu, sem þær telja við þeirra hæfi. En það telst
hún t. d. ekki, ef vinnan býðst aðeins fyrir lægra
kaup heldur en tíðkanleg er við samskonar störf.
Með þessum skyldutryggingarlögum gegn atvinnuleysi
er stórt spor stigið í alþýðutryggingarlöggjöf Norður-
álfunnar og má skipa þeim á bekk með tryggingar-
lögunum þýsku á árunum 1880—90. Þau eru tilraun
í stórum stíl og mikið undir komið, að þau hepnist
vel. Fyrsta árið, sem þau voru í gildi (1912 —13),
gekk alt vel, enda var þá atvinnuleysi lítið, en fram-
tíðin verður að skera úr, hvort með þessu verði
unninn nokkur bugur á atvinnuleysisbölinu, sem
þjakað hefur alþýðu manna í öllum iðnaðarlöndum.
Alþýðutryggingar á íslandi.
Af yfirliti því, sem á undan er farið, um alþýðu-
tryggingar i ýmsum löndum, ætti það að vera ljóst,
að þetta málefni hefur hvervetna verið ofarlega á
dagskrá, og að mikið hefur verið gert til þess að
tryggja alþýðu manna gegn því að komast á vonar-
völ, þótt vinnukraftarnir bili eða komi ekki að not-
um. En hvað hefur þá verið gert hjer á landi í þess-
um efnum? Hingað til hefur það ekki verið stór-
vægilegt, en þó hafa verið stigin hjer fyrstu sporin
bæði í elli-, slysa- og sjúkratrygging. Skal jeg nú að
lokum fara um það nokkrum orðum.
Það var ellitryggingin, sem fyrst varð fyrir afskift-