Andvari - 01.01.1877, Qupperneq 104

100
Um æðarvarp.
bezti, en enginn eins slæmur og sá lakasti vanalega —
en a& vöxtum verírnr hann heldnr meiri en minni.
Vilir þú nú eigi trúa þessu, er nú hefi eg sagt, er
bezt fyrir þig, þá þú eignast varp, aö skipta því í tvo
hluti jafna, taka engin egg úr öbrum partinum en reita
og rupla hinn samkvæmt hinni gömlu venju og sjá hvernig
fer. ^Raunin er ólygnust”.
Áhugi: Er ekki þetta hvaö á móti öbru hjá þer
bóndi gó&ur ? þú vilt ckki lofa mönnum ab neyta eggjanna
er mörgum þykja svo lostæt, og sem eru til svo verulegra
búdrýginda, en dey&ir þó svo marga blika.
B ó n d i: Engin mótsögn er í þessu. þú manst þab
líklega, er eg heli á&ur tekib fram, ai> þar sem varp er
rúinmikib, eru blikarnir seint of margir, því þessmeiri sem
fjöldi þeirra er, því skrautlegri og líflegri er varpstö&in
til a& sjá, og því fýsilegra sýnist fuglinum, er um fer,
a& koma þar vi& og máske setjast a&. — Eg get ekki
ímyndab mér nokkurn hlut eins ginnandi, e&a vel laga&an
til a& hæna fuglinn a&, sem þetta; eins og líka má sjá af
því, hversu mikil bót er a& í þessu tilliti, a& hafa út-
tro&na blikahami e&a a&rar blika-myndir í varplandinu.
Hitt er allt anna& mál, þó eg tali um, a& svo geti veri&
ástatt, a& sakir þrerigsla í varpinu ver&i nau&synlegt a&
fækka biikunum, ver&i þa& gjört án þess l'uglinn styggist;
en ver&i því skilyr&i eigi fullnægt, álít eg órá&, a& reyna
þetta, En í hinu er þar á móti hin hraparlegasta ósam-
kvæmni, a& álasa mér fyrir blikadráp mitt, en afsaka þó
eggja átib, sem au&sjáanlega er til aÖ ey&ileggja ótölu-
legan fjölda, ekki a& eins af bliktim, heldur og já máske
enn meira af æ&um; því eigi er óliklegt, a& þar sem
æ&urin er undirorpin meiri ey&íngu af völdum náttúr-
unnar á ymsan hátt, þá sé máske fleira er klekst út eía