Andvari - 01.01.1883, Blaðsíða 71

íuisturland.
69
yíir Jökulsá á Fjöllum milli Grímsstaða og Möðrudals hjá
Ferjuás, síðan suður öræíi, yfir Kollumúlalieiði; lieitir jiar
enn Norðlingavað á Víðidalsá ofan til, síðan niður Leiðar-
tungur og yfir Jökulsá; heitir þar og Norðlingavað, en
mjög er það illt yfirferðar, síðan tóru þeir út Kamba
og Kjarrdalsheiði niður í Lón.
þegar við höfðum staðið við nokkra stund í Víðidal,
héldum við áfram ferðinni upp dalinn austan með ánni
og upp úr honum við endann á Hofsjökli; riðum við um
stund rétt fyrir neðan jökulröndina; undan henni falla
margir smálækir; safnast þeir saman í á, er fellur niður
í Víðidalsá, og kölluðum við hana þverá ytri. Fyrir
norðan jökulinn er breið lægð í öræfin austanvert við
botninn á Víðidal, og reunur á vestur lægðina líka niðnr
í Víðidalsá, og kölluðum við hana þverá innri. Norður
frá lægð þessari, sem er á að gizka IV2 míta á breidd,
er langur fjallahryggur á öræfunum, og gengur liann
frá austri til vesturs fyrir norðan botnana á Geithellna-
dal og Víðidal og vestur í íjalladrög þau, er liggja
norður af Kollumúlaheiði. Um miðjan þennan tjallahrygg
er einkennilegt fjall eins og höfði suður úr honum, og
nefndum við það Hnútu og fjallgarðinn Hnútufjöll; í
lægðiuni fyrir sunnan Hnútu er allstórt vatn, sem kalla
má Hnútuvatu, í það falla lækir undan Hofsjökli, og
úr því rennur þverá innri vestur í Víðidal. þegar við
komum upp á öræfin, fór að snjóa og varð úr því kafalds-
bilur, svo að lítið sást og við urðum að liýta okkur að
reyna að komast til byggða, áður en veðrið yrði verra,
því að hvergi vóru hagarfyrir hestana,ogvið höfðumekkert
tjald með oss. í öræfalægðinni bak við Hofsjökul
var illt yfirferðar, alstaðar stórgrýtisurð og steinarnir
hvassir á röndum; yfir öllu lá þunnur jarðvegur, skán af
mosa og skófum, hér og hvar grasvíðisblettir og stórar
skellur, vaxnar andrómeðujurt. Sukku hestarnir alstaðar
gegn um jiessa mosaskán niður milii steinanna. Hnútu-