Andvari - 01.01.1913, Page 11
Björn Jónsson
V
í embættin, vegna lagakensluleysis hér, og fyrir því
höfum vér fengið svo mikið af dönskum embættis-
mönnum, sem oss liafi orðið mjög að illu. Og fyrir
þetta alt hafi hið gullfallega forna lagamál vort spilst
herfilega. Að lokum ritar hann um margítrekaðar
kröfur íslendinga um málið, og um mótbárurnar,
sem komið liafi frá stjórninni gegn slofnun lagaskóla
á íslandi, og það er aðalefnið: 1) að oss væri engin
þörf á lionum; 2) að oss væri enginn kostur á að
koma honum upp; 3) að engin líkindi væru til, að
slík stofnun mundi gela orðið að tilætluðum notum.
Allar þessar inótbárur hrekur hann einkar ilarlega.
Ritgjörðin varð grundvöllur að öllum röksemdum síðari
tíma í baráttunni við að fá liér slofnaðan lagaskóla.
Sumarið 1874 hvarf hann frá laganámi að sinni
og hélt heim lil íslands. Þá stofnaði hann ísafold.
Kvonfang skömmu fyrir árslokin gekk hann að
eiga heitmey sína, Elisabet Sveinsdóitar,
prófasts Níelssonar.
1874—1878.
I Stofnun ísafoldar var afráðin í fagnaðar-
stofnuð huS þjóðhátíðarársins á Þingvelli. Fyrsta
blaðið kom úl 19. sept. 1874, og blaðið
átti að koma út tvisvar til þrisvar á inánuði, 32 hlöð
alls um árið.
Á fyrsta blaðinu má sjá, livað fyrir hinum nýja
ritstjóra vakir, þó að orðatiltækin séu nokkuð al-
menn, sein von var, þar sem stefnur í einstökum málum
höfðu enn ekki verið markaðar, nema að svo litlu
Jeyti. Og þegar á fyrstu greininni er sama liand-
lnagðið, sami myndarsvipurinn, eins og jafnan var
á því marga og mikla, sem hann ritaði síðar. Hann