Andvari - 01.01.1913, Side 65
1911 og 1912.
3
Hér við land söfnuðu Danir miklum gögnum til þess
að ákveða aldur þorsks, ýsu, skarkola og heilag-
liskis sumarið 1908, en árangurinn liefir eigi verið
hirtur enn, og Norðmenn gerðu það sama með tilliti
lil síldar (sjá síðar). Svo hefi eg á síðustu árum
hyrjað á því að safna gögnum til þess að ákvarða
aldur nokkurra algengra fiska, en það starf er enn
skamt á leið komið, hvað llesta þeirra snertir, en
sökum þess að þetta getur orðið umfangsmeira slarf,
en eg hefi tíma til, þá mun eg ta aðsloð hjá þeim
mönnum í nágrannalöndunum, er fást við þess kon-
ar rannsóknir, og hefi þegar gert það viðvikjandi
laxi, eins og birt verður hér á eftir. Er það mikill
ávinningur að gela þannig fengið hina færustu menn
í útlöndum til þess að vinna með sér. Loks skal eg
taka fram, að úl úr hinum ofangreindu aldursmerkj-
um má og stundum lesa ýmislegt annað viðvíkjandi
lifsháttum sumra þessara fiska og skulu þess færð
dæmi hér á eftir.
a. Aldursrannsóknir á laxi.
Aldur fiskanna má bezt sjá á hreistrinu, á þeim
hluta þess sem er niðri í 'roðinu; hann er alþakinn
þéttum, bugðóttum gárum, likt og á fingurgómum
inanna; þar sem þeir hálfrenna saman koma fram
vetrarlínurnar. En það má og fá ýmislegt að vita
um lífshætli þeirra af hreistrinu, t. d. hve mörg ár
þeir (seiðin) hafa verið í ósöltu vatni áður en þeir
fóru í fyrsta sinn í sjó. Sumarbeltin frá þeim tíma
sefinnar eru mjög mjó, af því að vöxturinn er fjarska
seinn. En eftir það verða sumarbeltin mildu breið-
ai'i (vöxturinn í sjónum að sumrinu til mjög ör), og
sýna um leið, hve mörg ár fiskurinn hefir gengið í
í*