Andvari - 01.01.1913, Side 100
38
Fiskirannsóknir
Árið 1909 voru 200 fiskar (40—66 cm. langir),
merktir á Faxaílóa (á Sviði, í Rennum og í Garð-
sjó) 27. júní til 1. júlí. Af þeim hafa endurveiðzt
30, eða 15%, á svæðinu milli Reykjaness og ísa-
fjarðardjúps (1 í Miðnessjó, 1 í ísafjarðardjúpi (við
Vigur) hinir allir í sunnanverðum Faxaflóa), á tíma-
hilinu frá júlí 1909 lil ágúst 1910. Höfðu þeir vaxið
frá 0 — 23,4 cm., eða að meðaUali hér um bil 18cm.
á ári.
Alls hafa verið merktir 1135 þorskar, 491 við
austurslröndina, 444 við norðurströndina og 200 við
suðvesturströndina (í Faxallóa), og liafa 77 af þeim
veiðzt aftur. Því miður er tala liinna endurveiddu
fiska lág, þegar draga skal ýmsar ályktanir af af-
drifum merkinganna, og við það hætist (og hið
sama er einnig að segja um liinn endurveidda skar-
kola), að bæði hefir oft vantað upplýsingar um
veiðistað hinna endurveiddu fiska og mælingin oft
mjög ónákvæm eða alveg röng, svo ekkert hefir verið
á því að byggja um ferðir eða vöxt þessara íiska.1)
Samt sem áður gefa merkingarnar ýmsar mikils-
verðar upplýsingar, eins og undangengin skýrsla ber
með sér, og kemur það í ljós, að ýmislegt er líkt
um lífshælti skarkolans og þorsksins hér við land,
og stafar það einkum af því, að báðir gjóta í heita
sjónum og berast að nokkru leyti sem seiði til
hinna kaldari stranda, að nokkru leyti segi eg, því
að það er fullvíst, að mergð af þorskseiðum yfir-
gefur aldrei heila sjóinn, en vex þar upp.
1) Staðargreiningu hefir einkum vantað á íiski, sem hefir
fundizt í afla á landi, t. d. í enskum hafnarborgum, en lengdar-
málið hefir oft verið ófullkomið hjá íslondingum, vegna gömlu
venjunnar, að mæla fisk milli sporðs og höfuðs.