Vaka - 01.06.1928, Qupperneq 52

178
B.JÖRG C. ÞORLÁKSON:
[vaka]
sýrum, gerðum í efnaverksmiðju, en svo samkynja sem
framast mátti verða þeim aminósýrum, sem framkoma
við fullnaðar-melting matvælanna í þarminum. Barnið
hafði skaðbrennt vdlindið innan, og mátti alls ekkert
borða. Fékk. það sína fullmeltu næringu með stólpípu
og þreifst vel þennan tíma.
Nú myndu ef til vill einhverjir ætla, að hér væri þá
fundið einhlítt og alhæft næringarefni, er gera mætti i
efnaverksmiðjum og taka inn í smáskömmtum, í stað
allra vorra dýru og fjölbreyttu — og fyrirhafnarsömu
matvæla. En sú varð raunin á, er þetta almelta efni
var notað eitt um all-langan tima til tilrauna, að ýmsir
kvillar fóru að koma í ljós, og stöfuðu þeir auðsæilega
frá efnaskorti i líkamanum. — En um stuttan tíma
geta aminósýrur þessar komið i allrar næringar stað.
— Væri æskilegt, að læknar færðu sér þessa merku upp-
götvun í nyt. —
Litum nú sem snöggvast á aðstöðu líffæranna í lík-
ama voruni gagnvart meltingunni. — Það er kunnugra
en frá þurfi að segja, að líffæri vor eru hvort öðru frá-
brugðin að ytra útliti. En eigi er þar með búið — þau
eru og hvert öðru mjög frábrugðin að efnafari, eigi
síður en að gerð, enda á og hvert líffæri sínu starfi
að gegna. Þurfa því líffærin hvort um sig mismunandi
sameindir og frumeindir til þess að bæta sér efnamissi
og slit. — Þegar nú sameindir og fruineindir fæðunnar
berast líffærunuin ineð blóðinu, þá taka hin viðeigandi
meltingarefni líffæranna til starfa og leysa sameindir
fæðunnar og frumeindir í öreindir, og getur þá — og
þá aðeins — sérhver fruma líffærisins öðlast nothæfa
næringu, það er að segja, bætt sér öreindamissi þann,
eða frumeindamissi, sem starfsemin í þágu lífverunn-
ar, eða sjálft lifsstarfið, hefir bakað líffærinu.
Þá komum vér nú að sjálfri matargerðinni. Vona ég,
að öllum hafi skilizt það, af því sem hér liefir verið