Vaka - 01.05.1929, Blaðsíða 32

26
GUÐM. FINNBOGASON:
[vaka]
sameinast ekki, þó að það borgaði sig betur, heldur
keppa hver við annan, því að þeir eru ekki að berjast
um peningana eina, heldur um það að sigra. Það er
kappið, sem er hreyfiaflið, alveg eins og í knattspyrnu.
Ef báðir flokkar sameinuðust um það að koma knetti
1 mark, þá færi lífið úr leiknum. Þó lieldur Russell, að
svo kynni að fara að lokum, að iðnaður yrði alþjóða-
fyrirtæki, þar sem t. d. tveir hringar kepptu um völdin.
Ef annar sigraði að lokum, gæti hann ef til vill komið
í veg fyrir j^að, að þjóðirnar eyilegðu hver aðra í stríði.
En þá yrði lítt þolandi harðstjórn um skeið, meðan
verið væri að berja niður uppreisnir og gera menn von-
lausa um að losna úr læðingnum. Þegar loks friður
væri fenginn, mundi aftur slakna á böndunum og lifið
verða þolanlegra!
Þá víkur Russell að áhrifum þeim, er mannfræðileg
vísindi kynnu að hafa á framtíðina. Hann býst við, að
börnum fækki mjög á næstunni með hvitum þjóðum
að minnsta kosti, svo að fólksfjöldi standi í stað, eða
minnki. El' til vill verði unnið að mannkynbótum, fyrst
með því að gera fábjána ófrjóa, en hræddur er hann
um, að stjórnir muni þá telja til fábjána þá menn, sem
eru andstæðingar þeirra í stjórnmálum. Þá munu og
gerðir ófrjóir flogaveikir inenn, drykkjuræflar o. s. frv.
og ef til vill loks þeir, er ekki standast barnaskóla-
próf. Við það mundi að líkindum meðalgreind vaxa,
en eitthvað af gáfumönnum mundi tapast með þessum
hætti, t. d. mundi faðir Dickens sjálfsagt ekki hafa
fengið tækifæri til að eignast hann, ef slílc lög hefðu
verið komin þá, en erfitt er að segja, hve marga fá-
bjána hefði þurft lil þess að vega móti einum Dickens.
Færu menn hins vegar að reyna að bæta mannkynið
með því að framleiða afbragðsmenn ineð foreldravali,
er Russell hræddur um, að þeir, sem völdin hefðu,
mundu telja sjálfa sig mestu afbragðsmennina, svo að