Vaka - 01.05.1929, Qupperneq 72

(!6
BJÖRN KRISTJÁNSSON:
vaka]
holti þessu eru ýms giljadrög með inismunandi lierg-
tegundum og fann ég þar sumstaðar silí'ur og eirvott.
Yfir höfuð þyrfti kunnáttumaður að rannsaka Vatns-
dalinn og fjöllin lieggja megin dalsins.
NIÐURLAGSORÐ.
Sýnishorn þau, sem ég hefi rannsakað, hefi ég jafn-
an tekið úr föstu liergi, slegið steinnibbur af hér og
þar, sem legið hafa undir langvarandi áhrifum veður-
áttunnar. Á stöku stöðum hefi ég látið sprengja dálítið,
lil þess að ná i heillegt sýnishorn. Þess er Jiví ekki að
vænta, að sýnishornin sýni rétta mynd af málm-
m a g n i n u , og allra sízt Jiar, sem mikið er af
brennisteinskís í bergtegundunum. Málmarnir í efstu
lögunum, sem liggja fyrir veðri og vindi, leysast upp.
Brennisteinskísinn eyðist, og skilur eftir járnryð, sem
ineðal annara efna leysir málmana, og flytur þá ýmist
burt með vatninu, eða þeir síast niður í bergið, sem
undir liggur. Þannig er t. d. með gull, að Jiað leysist
upp á yfirborðinu og flýtur ýmist burt niður í ár og
dali, eins og áður er sagt, þar sein gullið skilur sig
aftur úr, sem nálega hreint gull (l'rígull), eða það síasl
niður í berglagið, sem undir liggur, og verður þar að
„frígulli“.
Stundum getur gullið legið eins og svampur (Gel)
i járnryðinu, og hefi ég t. d. fundið Jiað í því ástandi
á Þvottá, með Jiví að bræða það með blýmenju.
Það getur því enginn, sem til Jiekkir, búizt við, að
ég hafi getað fundið tilbúna vinnanlega námu svona á
yfirborðinu. Mun það vera fátítt, að menn finni vinn-
anlegar námur án þess að þurfa að grafa allmikið ofan
i bergtegundirnar, eða að bora niður í þær.
Ég hefi því lagt alla áherzluna á, á þeim fáu stöð-
um, sem ég hefi farið um, að athuga, hvort nytjamálma
yrði vart, og á hve miklu svæði á hverjum stað.