Menntamál - 01.12.1938, Blaðsíða 36

98
MENNTAMÁL
finna þann oi’ðaforða? Það var ekki hægt nema með víð-
tækum rannsóknum á tíðni orða í þar lil völdu lesmáli,
þ. e. talningu á þvi, hve oft sömu orðin voru notuð i til-
teknum fjölda ritgerða, bréfa og greina í blöðum og l)ók-
um. Þetla var geysimikið verk, en engu að síður var i það
ráðizt og framkvæmdir hafnar. Að rannsóknum loknum
voru svo helztu niðurstöður l)irtar í tveimur bókum, sem
þekktar eru um alla Norður-Ameríku. Er önnur eftir E.
Thorndike prófessor við Columbía liáskólann i New Yoi’k.
Grípa þær rannsóknir yfir rúinl. 4% milj. orða lesmáls,
sem valið var úr um 40 heimildum, fjarskyldum að efni.
Sameiginlegt með þeim öllum var þó það, að þær snertu
allar að einhverju leyti skólastarfið. I bókinni er birtur
listi yfir þau 10 þúsund orð, sein oftast voru notuð í lieim-
ildum þessum. Aflan við livert orð er tala, sem sýnir tíðni
þess.
Hin bókin er kennd við Ernest Horn. Er þar einnig birt-
ur Iisti yfir þau 10 þúsund orð, er liæsta tiðni hafa af rúm-
lega 5 milj. orðum lesmáls. Auk þess er þar ýtarlega skýrt
frá tilhögun allri og framkvæmd talningarinnar.
En hér var ekki látið staðar numið heldur liafin rann-
sókn á, hvaða orð reyndist erfitt eða auðvelt fyrir börnin
að stafsetja. Voru þar lagðar til grundvallar tiðnirann-
sóknir þær, sem áður er getið.
Árangur allra þessara rannsókna var siá, að samdir voru
og gefnrr út listar yfir þau 1000—1000 orð, sem algengust
reyndust samkvæmt talningunum. Orðaforða þessum var
siðan skipt niður á aldursflokka skólanna þannig, að al-
gengustu og léttustu orðin voru ætluð yngstu börnunum
til æfinga, en erfiðari og sjaldgæfari orð eldri börnunum.
Jafnframt þessu voru svo samin bandhæg orðakver, sem
börnunum var kennt að finna í vandrituð orð, sem ekki
voru tekin á orðalistana. Telja kunnugir, að orðalistar
þessir séu mjög mikið notaðir í amerískum skólum og
hafi þeir gefizt vel.