Menntamál - 01.12.1938, Blaðsíða 71

MENNTAMÁL
133
telur Ingimar blómatímann í sinu 40 ára kennslustarfi.
Haustið 1908 var hann skipaður kennari við barna-
skóla Akureyrar, frá 1. okt. og hefir gegnt því starfi síð-
an þar til nú, að liann sagði þvi lausu, 1. okt. s. 1. liaust,
og liafði hann því kennt við skólann rétl 30 ár. Yetur-
inn 1929—’30 var hann settur skólasljóri.
Hér verða ekki rakin hin margvíslegu opinberu störf
onnur, sem Ingimar liefir liaft með höndum, en svo mik-
ið má segja, að i kennslustarfi sínu, sem öðrum störfum,
hefir Ingimar notið virðingar og trausts allra, sem lil lians
þekktu og með honum störfuðu.
Það þótti konunglegur dauði til forna, að deyja stand-
andi. Ingimar á vafalaust mörg ár ólifað, en liann skilur
AÍð lífshlutverk sitt með fullum andlegum kröftum og
liverfur með sæmd af hinni löngu varðstöðu.
Jón Kristjánsson hefir lílillar skólamenntunar notið,
en mun þó hafa verið betur húinn undir starf sitt en
margir aðrir, og veldur þar um liinn vakandi áhugi, sem
Jón liefir alltaf haft fyrir starfi sínu og köllun.
Tvo næstu vetur eftir fermingu naut hann kennslu lijá
sira Birni Jónssyni, síðar prófasti, á Miklabæ i Blöndu-
h!íð. En vegna fátæktar gat hann ekki haldið námi áfram
og liða nú svo árin, en löngun hans lil þess að verða kenn-
ari knúði hann til sjálfsnáms, og svo ræltisl draumur lians
loksins.
Arið 1908 er hann, fyrir tilslilli sira Björns á Miklabæ,
ráðinn farkennari í Akrahreppi í Skagafirði. Undir eins
næsta vor sækir hann 6 vikna kennaranámskeið, sem
lialdið var í Reykjavík, og kom liánn Jiaðan með nýjan
þrótt og nýjar vonir um hlutverk sitt, sem framundan
heið, jii'áll fvrir hina mestu fátækt og heimiliserfiðleika
vegna mikillar ómegðar.
Næsta ár var hann eftirlitskennari í hreppnum, en að
því ári liðnu var hann setlur farkennari í sama lireppi og