Kirkjuritið - 01.01.1944, Qupperneq 43

KirkjuritiS. Kristindómsfr. harna »g unglinga.
»g þorna í elli, þá blómgast liann »g sýnir þannig, að
nýir heimar nnini framundán, en eklii ginnungagap lil-
veruleysisins. Hitt er síður ljóst, hve undursainlega fljótt
hann lier vitni höfundi lifsins »g orðuni Krists, að hörn-
uiuun heyri Guðs ríki lil.
Ég hefi átt ærin tækifæri þess að gefa því gaiun. Ég
minnist ])ess I. d„ er ég har úl i kirkju harn á öðru ári.
Kirkjan var falleg innan, og það lilaðist þegar uni við
dyru ar. Innarlega til vinstri var fögur og stór róða. Við
hana námu augu harnsins staðar »g það tevgði sig i
áttina lil hennar, svó að þangað varð ég að fara. Þegar
við voruni komnir að róðunni, tók harnið um fætur
Kristsmyndarinnar »g kvsti þá hvað eftir annað »g
klappaði. Annað liirti það ekki um i kirkjunni, þótt það
kæmi nú í hana fyrsta sinn eftir skirn sína. Oft hefi ég
áður séð í kirkju innfjálga tilbeiðslu og lotning og þó
einkum síðar i helgustu guðshúsum Rómahorgar og
Éandsins helga, en engin liefir snortið mig dýpra en þessi.
Það er nióðurinnar að jafnaði fyrst »g frémsl að vaka
ylir þroska þessa hæfileika barnsins síns, eins »g hún að
öðru leyti veilir því næring af lífi sjálfrar sin.
Aú taka að rísa fleiri »g fleiri húsnueðraskólar, »g er
það vel. Skilningur er loks vakinn á því, að kostur þarf
að vera á sem heztu undirbúningsnámi fyrir fjölmenn-
Ushi stétl þjóðfélagsins, er á einna vandamcstum skvld-
11,11 að gegn. í þessum skólum þárf að leggja meginá-
herzlu á það að veita húsmæðrunum tilvonandi fræðslu
1 því, hvernig þær fái verndað og efll trúarhæfileika
harna sinna. Einnig er það mjög nauðsynlegt, að gefnar
Seu út vandaðar leiðbeiningáhækur í þessum efnum for
eldriiin lil lianda »g barnabækur, prýddar fögrum invnd-
l,,1h þar seni sögur séu um Jesú »g hænir »g vers. Gætu
þessar hækur orðið heimilunum og foreldrunum mikill
-tyrkur við trúaruppeldi harna þeirra. Mvndi þá bætt úr
því ófremdarástandi, sein nú á sér stað of víða, að hörn-
1,1 kunni enga bæn, þegar skólaganga þeirra hefst. Get