Kirkjuritið - 01.01.1944, Qupperneq 61

Kirkjuritið. Hvað viltu að Jesús geri fyrir þig?
55
Yærir þú ánægður ef Jesús hefði spurt þig og þú hefð-
ir svarað með lífi þínu undanfarna daga? Ekki væri
ég það.
En ef liann kæmi nú næstu dag'a. Þá er þetta fram
undan okkur og við höfum það á valdi okkar. Hverju
ættum við þá að svara?
Við skulum að minnsta kosti biðja um eitthvað gott
líkt og Bartímeus blindi, sem hað um sjónina. Við get-
um beðið um heilsu og lmggun, um atvinnu og afkomu,
um starfsmöguleika og framfarir. Það er margt gott, sem
við getum Iieðið um. Og það er alveg rétt að biðja um
það. Postulinn segir: „Gjörið í ölhi óskir yðar kunnar
drottni með bæn og' beiðni ásamt þakkargjörð.“ Það
væri undarlegt trúarlíf, sem bæri sér ekki vitni í bæna-
lífi, og það væri undarlegt bænalíf, sem sæi ekki það,
sem er að gerast, og þarfir daglegs lífs. AIll má og á að
bera fram fyrir Guð, jafnvel hina smærstu hluti. Ilvað
þá hina stærstu hluti.
Þá væri líka fallegt að hiðja um eitthvað öðrum til
handa. Fyrirbænin er fögur, og ekkert trúarlíf getur
dafnað án liennar.
Bartimeus hað um sjónina og fékk hana. En svo er
dálítil viðbót. Sagan endar þannig: „Og fylgdi honum
áleiðis“.
Hugsum okkur nú að við liefðum hitt Jesúm, og beð-
ið hann um eitthvað gott og' þarflegt: Heilsu lianda sjálf-
inn okkur eða öðrum, atvinnu eða afkomu eða eitthvað
])ess háttar. Og setjum svo að við hefðum Iilotið þetta.
vrærum við þá ánægð?
Nei, ég er sannfærður um, að við værum ekki ánægð.
vrið værum ógæfusöm með alla okkar góðu heilsu, auð-
legð eða livað það nú væri, sem við hefðum beðið um
og lilotið. Við fyndum, að við hefðum glatað hinu milda
tækifæri lífs okkar.
Við mættum Jesú, og báðum hann um hégóma, jafn-