Kirkjuritið - 01.01.1944, Qupperneq 54

Asimmclur (iucSnnmdsson:
Jan.-Fobr.
48
gróandi, ef lcristileg unglingafélög næðu að i ísa um land
allt, heilbrigð, ofstækislaus. Skvldu |)á í höndum þeirra
að meira eða minna leyti æskulýðshallir þær, sem nú
er mjög rælt um að reisa í kaupstöðum. Hraulivðjanda
þessarar hrevfingar hefir ísland átt einn liinn mesla af-
hragðsmann, og er það mikill harmur, að Inms skuli
ekki hafa við notið hér hin síðari árin. En Guð er þess
máttugur að vekja þroskamikla, vilra og kærleiksrika
menn að hreiða út starf hans víðsvegar og clýpka og
glæða skilning þeirra, sem enn kunna að vera lítl til
forvstu fallnir. Einn liðurinn í þessu starfi ætti að vera
samlestur Bihlíunnar með skýringum, úthreiðsla henn-
ar og skýringarrila og annara kristilegra hókmennta.
Sumstaðar mundi það að líkindum betur lienta, að
presturinn stofnaði ekki ný æsluilýðsfélög, heldur leit-
aðist við að slarfa i þeim, er l’vrir va'ru í preslakalli
lians, og hlása i þau krislilegum lifsanda. Á ég þar við
félög eins og ungmennafélög, hindindisfélög og skáta-
félög. sem öll telja sig starfa á krislilegum grundvelli.
Myndi prestui'inn eflaust vel þeginn félagi í þeim og
fræðandi erindi hans og messugerðir.
Þótt ég hafi miðað þetta kristindómssstarf við ]>rest-
inn sérstaklega, er fjarri mér að einskorða það við hann.
Hvað liggur t. d. heinna við en að kennarinn og foreldr-
arnir, sem hafa unnið sainan að eflingu trúarþroska
harnanna fyrir fermingu, haldi því einnig áfram eftir
hana ?
Og kristilegt samstarf hlítir þeim lögum, að kraftar
fárra margfaldasl undursamlega. Kann ég enga aðra
skýringu á þvi en þá, er felst í orðum Jesú: „Hvar sem
tveir eða þrír eru saman komnir í niínu nafni, þar er
ég mitl á meðal þeirra“.
Að þessari kristindómsfræðslu utan skólanna getur
enn ríkisútvarpið orðið mjög mikilsvcrður aðili, og gæti
það orðið efni í annað erindi að lýsa þvi, hvernig það
mætti bezt verða. En ég ætla aðeins að geta þess, að ég