Kirkjuritið - 01.01.1944, Blaðsíða 13

KirkjuritiS. Hvað hoðar nýárs blessuð sól?
7
A nýárssólin að skina á þann feigðarboða?
Ýmsar aðrar þjóðir liafa nú sýnt ]>að, að þær unna
frelsinu heitar en líkamslífi barna sinna og færa hverja
fórnina af annari á altari þess.
Getum vér þá ekki hætt að berjast um leiðina, er
sama mark blasir við öllum? Á sundurlyndið enn á ný
að eyða frelsi voru?
„Ég glevmi því, sem að baki er, en seilist eftir því,
sem fyrir framan er, og keppi þannig að markinu", sagði
böfuðpöstuli kristninnar forðum.
(ietum vér ekki nú gjört bið sama, með frelsi Islands
í lniga, og' fyrirgefið hverir öðrum það, sem áfátt hefir
orði'ð fram til þessa dags.
Lífsstraumur þjóðarinnar brýzt fram. Engum getur
d.ulizt lengur hvað yér viljum í raun og veru. Spor það,
sem þegar er sligið, ver'ður ekki stigið til haka.
Á því veltur, bvort vér sligum það samhuga og sam-
taka eða ekki.
Eins og sama sóliu skín nú á oss, íslands börn, með
blessun sama föður, þannig eigum vér öll að verða eitt.
Þess er meira en mál, að myrkragljúfrunum fækki. hat-
urs og tortryggni, milli fiokka og stétta, unz hver skuggi
að lokum skríður i felur fyrir geislum sólarinnar. Bróð-
urkærleiki og bræðralag á að vera endurskin frá kær-
leika Guðs óg kærleikanum lil Guðs.
Einhuga þjóð, Guðs þjóð, cr sterk þjóð, stórveldi, jafn-
vel þótt hún sé minnst þjóð veraldar. Hún er gædd afli,
sem ekkerl fær bugað, líkt og elfa falli i einum ál frá
ii])psprettu almættisins og bvlli hverju bjargi frá. Eng-
in vandamál verða henni ofvaxin. Hún ræður fram úr
þeim öllum og vex við hvern vanda og hverja þrekraun.
Riki eindrægni og friðar nýtur verndar Guðs og ])less-
unar.
Það fær staðizt um aldur.
Xú er nýárssólin risin, dagur yfir öllu íslandi. Ung-