Kirkjuritið - 01.01.1944, Qupperneq 60
54
Magnús Jónsson:
Jan.-Febr.
upp á svona spumingu: Hvað viltu að ég geri fyrir þig.
En liafið þið athugað það, að þið eruð í raun og veru
alltaf að svara þessu? Hvað er það, sem þið eruð alltaf
að reyna að öðlast? Hvert er áhugamál ykkar? Hvað
þykir ykkur vænst um? Ilvaða ósk eigið þið í dag?
Bartimeus hlindi l)að um sjónina. Það liafði hann
alltaf ])ráð mest. Og við myndum, ef við værum ærleg,
biðja um það, sem okkur langar mest i. Fjöldinn allur
mundi hiðja um peninga, sumir um auðæfi eða, að minnsta
kosti góða afkomu, dálítið meiri tekjur, að verzlunin
gengi vel, að vel fiskaðist, vel heyjaðist, vel seldist. Þetta
er það, sem nú á dögum virðist vera aðaláhugamálið.
Níutíu af liundraði alls og allra sýnist ganga undir
þessu merki nú á dögum.
Hví skyldi ])á ekki nútíminn biðja Jesúm um þetta?
Margir þrá líka völd, metorð, lirós annara eða eitt-
livað enn hégómlegra, sumir nautnir, svall, kitlandi
munað. Sumir athafnir, framfarir, starf.
Og svo eru margir heilsulausir eins og Bartimeus
hlindi og þrá heilsuna. Margir eru sorgmæddir og þrá
huggun.
Sumir þrá líka hefnd og hrakfarir yfir aðra.
Já, það er margvíslegt, sem menn þrá, margt, sem
menn stefna að í lífinu. Þau yrðu margvísleg svörin
við spurningu Jesú: Hvað viltu, að ég gjöri fvrir þig?
En að við gerum nú hlifðarlausa sjálfsrannsókn á
okkur og athugum t. d. daginn í gær og fvrradag, at-
hugum sjálf okkur undanfarinn tíma og reynum að
lesa út úr því svar okkar.
Og hugsum okkur svo, að við liefðum virkilega mætl
Jesú í gær og hann hefði spurt okkur, livað við vildum
að hann gerði fvrir okkur, og svarið hefði verið það,
sem við vorum að sækjast eftir í gær.
Hve mörg okkar skyldu vera ánægð með svarið?
Ég er viss um að við værum langflest óánægð með það.