Kirkjuritið - 01.01.1944, Qupperneq 21

Kirkjuritið.
ÞjófSenii og kirkja.
15
inum augljósar, og hefii' sunit aó sögn í fari og lífi þjóð-
arinnar vakið undrun og furðu þeirra þjóða, er sterk-
ari eiga nienningu.
En'þrátt fvrir inargl, sem aflaga hefur farið hér und-
anfarið, og þótt sjálfstæð þjóðmenning vor og stjórnar-
far sé um margt i molum, l)er eigi að örvænta um of.
Fram undan eru miklir baráttutímar fyrir oss. Vér verð-
um að heyja vora úrslitabaráttu, áður en vér fáum lil
fulls að ei'fa það land, sem vér nú erum að týna í mikilli
léttúð. Til þeirrar haráttu verður að fvlkja öllum þeim
liðstvrk, sem fvrir finnst. í sjálfstæðisbaráttunni mun
mest fvrst og fremst mæða á kjörnum þingfulltrúum.
Vér verðum að bera það traust til þeirra, að þeir revnisl
hæfir að bjarga og varðveita dýrkeypl fjöregg frelsisins.
En að baki þessari brjóstvörn íslenzks sjálfstæðis á öll
þjóðin að fylkja sér sem einn maður og sýna jiað með
framkomu sinni og lífi, að hún sé |>ess verð að fá að
lifa sjálfstæðu lifi i eigin landi. Til þeirrar þrotlausu
baráttu að sameina alla þjóðina um alla sína helgustu
dóma á kirkjan af allmg að leggja fram alla ]>á orku,
er hún býr yfir. Hver prestur i sinu kalli, sérhver safn-
aðarlimur, liver í síinim verkahring á að vaka á þessum
verði. En lil J>ess að reisa til fulls rönd við einhverjum
stórkostlegustu vandamálum, sem nú steðja að sjálf-
stæði voru og nienningu, mun ]>ó þurfa enn samhentari
og styrkari átök en hver einstakur fær gert. Ekkert nema
skjót, samstillt átök þorra þjóðarinnar reisir rönd við
öngþveiti því, sem nú rikir á flestum sviðum þjóðlífsins.
Og það er kirkjunnar lilutverk að liefjast nú handa og
mynda slík samtök allra manna og stétta til þjóðernis-
legrar vakningar og viðreisnar öllu því, sem sterkast er
i menningu og lífi þjóðarinnar. Nauðsyn ber til, að all-
ar þær stéttir og stofnanir, sem unna þjóð sinni og forn-
um menningararfi liennar, komi sarnan og ræðist við á
sameiginlegum vettvangi, hvernig frelsið verði bezt
tryggt og' hvernig vér ráðum yfirleitt fram úr þeim