Kirkjuritið - 01.12.1947, Blaðsíða 30
298
Aldarafmæli Prestaskólans:
Nóv. - Des.
litlu hýru Guðs börnum moldarinnar, hjálpað þeim til að
skrýðast á hverju vori sínum marglitu kjólum, horft á
þau njóta lífsins jafnt í sól sem hreggviðrum íslenzka sum-
arsins og séð þau halla sér hljóð og örugg til hvíldar undir
hinn langa vetur.
Islenzkir prestar hafa starfað að því, að halda til skila
því af gróðri jarðarinnar, sem þurfti til þess að miðla
lífi til lífs, glæða líf af lífi.
Því að umhverfis íslenzka presta hafa jafnan verið önn-
ur ómálga Guðs börn, sem hlúa þurfti að. Og þeir hafa
verið framarlega í flokki um að predika góða meðferð og
mannsæmandi aðbúnað að þeim skepnum, sem manninum
eru fengnar til þjónustu, og lífað með þessum ómálga vin-
um í björtu og dimmu.
En þó að ég minni á þetta fyrst og vilji að það gleymist
ekki, er hitt þó víst og satt, að megin hirðastarf íslenzkra
presta hefir verið meðal þeirra Guðs barnanna, sem þeir
voru sérstaklega sendir til, mannanna.
En einnig þar hefir starf íslenzkra presta ekki verið við
eina fjölina fellt né bundið við altari og prédikunarstól eða
annað það, sem venjulega er kallað prestsverk.
Það er næsta táknrænt, að í tillögum þeim, sem bornar
voru fram um stofnun Prestaskóla, var jafnan óskað eftir,
að þar færi fram nokkur kennsla í læknisfræði, og það
var að tilhlutun hinnar erlendu stjórnar, sem þá réð hér á
landi, að þetta var brott numið.
En þeir, sem af Prestaskólanum komu, og gerðust prest-
ar, urðu þrátt fyrir það ágætir læknar margir hverjir,
sannir bjargvættir sjúklinganna, eins og þá var högum
háttað. Og þeir urðu fleira. Þeir urðu einnig lögfræðileg-
ir ráðunautar og málaflutningsmenn. Ýmsir þeirra urðu
og smiðir og verkfræðingar sinnar samtíðar, sjófarendur og
flest, sem nöfnum tjáir að nefna. Þeir urðu höfuðkennar-
ar og fræðarar langt út fyrir guðfræðina.
Má nefna rétt svo sem dæmi, að einn af kunnustu guð-
fræðikennurum Prestaskólans varð einhver fremsti fræð-