Kirkjuritið - 01.09.1949, Blaðsíða 81

Bœkur.
Blaðað í bókum.
Fýrir jólin 1948 kom út nýstárleg bók.
Játningar. Það voru játningar þrettán nafnkunnra rit-
höfunda og andans manna um viðhorf
þeirra til lífsins, og greinargerð fyrir því, er þeir töldu
mestu varða fyrir heill mannkynsins. Hugmyndin að þess-
ari bók er ágæt, enda mun henni hafa verið vel tekið af
almenningi. Svo mikill er andlegur áhugi þjóðarinnar, að
gjarna leggur hún hlustir við, þegar vitrir menn taka til
máls og segja allt af létta um lífsskoðanir sínar. Væntir hún
sér góðrar leiðbeiningar þaðan um þau mannlegu vandamál,
sem öllum standa jafnnærri og allir reyna á einhvern hátt
að brjóta heilann um af misjafnri getu. Var þessi postilla því
ekki lítill hvalreki á fjörur þeirra, sem í fásinninu berjast
einir við hugsanir sínar, og það því fremur sem höfundarnir
flestir gera sér far um að skýra heiðarlega og hreinskilnis-
lega frá innilegustu sannfæringu sinni um þessi efni, svo
sem andleg geta þeirra og skilningur nær á þessu herrans
ári 1948. Það er ekki sízt skemmtilegt fyrir presta að fá þama
prédikunarsafn, að miklu leyti frá óvígðum mönnum, svo að
hægt er að sjá, hvort á milli ber um lífsskoðanir, og þá í
hverju helzt. Það gæti svarað spumingunni: Geta íslenzkir
menntamenn yfirleitt talizt kristnir, eða þykir þeim nú Kristur
fáfróður verið hafa, og kenning hans verða hégómleg í ljósi
vísinda sinna? Eigi verður þessari spumingu svarað hér að
fullu, en aðeins gripið á stöku stað niður í efni bókarinnar til
að kynna það.
Svo sem við er að búast, er tekið misjafnlega
Vitnisburður föstum tökum á efninu, og ritgerðimar bera
uPpgjafaprests. þess glögg merki, að höfundarnir hafa ekki
jafnmikla hæfileika til sjálfstæðra ályktana.
Er þess ekki að dyljast, að sumar ritgerðimar eru lítið annað