Eimreiðin


Eimreiðin - 01.12.1922, Blaðsíða 53

Eimreiðin - 01.12.1922, Blaðsíða 53
EIMREIÐIN KENNARl KEMUR TIL S0GUNNAR 309 gekk rakleitt á móti þeim og klauf ólgusjóinn eins og skip fyrir fullum seglum; og þeir höfðu ekki hendur í hári hans. Alls konar böl varð á vegi hans: sjúkdómar og hugarangur, sorgir og synd í ótal myndum — alt þetta, sem þjáir okkur. Vegur hans lá um sífeldan þrauta-elg, sem hann varð að vaða. En hann þreyttist aldrei, og aldrei varð hann gramur í geði, aldrei harðvítugur. Hann tók að sér aumingjana, allan daginn frá morgni til kvölds, altaf mjúklyndur sem móðir, og hafði endaskifti á hörmum þeirra. Hvar sem leið hans lá, þar var dimt fram undan, en bjart að baki. Dimt var fram undan á öllum vegurn hans, grátur kvöl og hjartasorg; stundum grét hann sjálfur. Hann hafði hugsað sér að fá alla þjóðina á sitt band. Hann var brúðguminn hennar. Og honum fanst óhugs- anlegt, að annari eins ást og hans yrði hafnað. En honum var hafnað. »Hann kom til sinna, en hans eigin menn veittu honum ekki viðtöku«. En þó biluðu aldrei vonir hans, hann flutti þær bara um set, lengra fram og hærra upp, og þar skinu þær enn þá bjartari og skærari en áður. »Þegar eg verð hafinn frá jörð, þá mun eg draga alla til mín«, sagði hann. Á krossinum var hann aðdáanlegastur. Þá bað hann fyrir þeim, sem valdir voru að þrautum hans og höfðu nú loksins l<omið honum á krossinn. »Faðir, fyrirgef þeim, þeir vita ekki bvað þeir gera“, sagði hann. Svo mikla tiltrú hafði hann til fceirra; hann gat ekki ætlað þeim ilt. Svo góðar vonir gerði bann sér jafnvel um þessa menn. — Rómverskur heiðingi stóð á verði hjá krossi jesú, og sá og heyrði alt sem þar Serðist. Honum varð að orði: »Sannarlega hefir þessi maður Verið sonur guðs«. Það var ekki furða þó að hann segði svo. Okkur datt sama í hug, og heyrðum þó ekki annað en frá- söguna um þennan atburð. Þeir kunnu að segja sögu, kennararnir okkar, bæði Noregs sÖgu og veraldarsögu. Við fengum aldrei nóg, sem á þá hlust- uðum. Því að þetta, sem þeir voru að kenna, var lífið sjálft. Þeir gáfu því mál og tungu, svo að það talaði og við skildum. Þeir voru ekki fáir, bæði piltar og stúlkur, sem Kristófer Vakti til lífs á þessum árum á Vonheimum. Konan mín sótti sbólann þegar hún var ung stúlka. Síðan varð hún heima-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.