Eimreiðin


Eimreiðin - 01.12.1922, Side 55

Eimreiðin - 01.12.1922, Side 55
eimreiðin KENNARI KEMUR TIL SOGUNNAR 311 um. Eg veit engan mann hafa borið jafnmikla virðingu fyrir manneðli hvers einstaklings. Hann var laus við það, að vilja klína á aðra sínum skoðunum, eða neinu frá sjálfum sér. Þess vegna náði hann svo miklu valdi yfir okkur. Og því valdi heldur hann enn í dag, þrátt fyrir allan skoðanamun. Og þess vegna gat hann orðið svo margs konar fólki að liði. Eg hygg að það sé fágætt um jafnmikinn mann, hve fáir hafa reynt að stæla hann. Annað áríð, sem hann var í Gautsdal, tókst hann á hendur dálitla aukakenslu. Hann sagði, að sig langaði til að kenna okkur að lesa biblíuna. Þá kenslu sóttu aðrir eins menn og Karl Seip, kirkjumálaráðherrann, Wollert Konow, stjórnmála- rr>aðurinn, Mattías í Skarði, skólastjóri, Niels ]örstad, prestur s. frv. — sinn úr hverri áttinni, hver öðrum gagnólíkur. Nú er sá flokkur dreifður víðsvegar, en allir eru þeir ötulir starfs- menn, hver á sínu sviði, hver með sín sérstöku áhugamál og skoðanir. En milli þeirra voru þau bönd bundin í Gautsdal, er traustari reyndust en alt, sem skildi á milli. Samveran varð ekki áhrifalaus. Enginn þeirra hefir gleymt, né getur sleymt, vetrinum hjá Kristófer Brún. VII. Es get ekki hér farið mörgum orðum um þá rimmu, sem hófst um þessa skólamenn, þegar prestarnir og alþýðan fór fáj veður af því, hvert stefndi og hvað skólinn vildi. Sú r>mma varð bæði hörð og löng, en endaði með því, að Von- ^eimaskólinn varð að leggja árar í bát og hætta. Ef til vill Vaeri öðrum hentara en mér að skýra frá því máli. En þess v‘* eg láta getið, að stefnurnar, sem risu á móti Vonheima- skóla með mætti og miklu veldi, eru sömu stefnurnar og þær, sem enn í dag berjast á móti lýðháskólunum. Þær stefnur heita efnishyggja og oftrú. En þegar eg nefni efnishyggju, á G9 við báðar tegundir hennar, bæði hina óhefluðu munn- og maSahyggju og hina uppstroknu andleysis-hyggju borgar- dUrSeisanna. Þessi tvö stórveldi ráða’ hvort sínu ríki hér í ^0re3i, en eru þó skyld, náskyldari en nokkurn grunar, sem ekki hefir krufið þau til mergjar. — Fyrir hvorugri stefnunni
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.