Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1924, Side 30

Eimreiðin - 01.01.1924, Side 30
26 RÆÐA Á ÁLFASKEIÐI eimreiðin hafa verið stignir af karlmönnum einum og aðrir af konun1 einum, og öll þekkjum við mörg dæmi þess, að stúlkur getl skemt sér við að dansa saman þar sem piltar eru ekki, e^a piltar þar sem stúlkur eru ekki. Eg held að dansinn sé su alþjóðaskemtun, sem hann hefir verið og er, fyrir þá sök fYrS* og fremst, að hann er hentugt form fyrir samhreyfing og þar með sam/íf manna, hvort sem þeir þekkjast mikið eða hvort sem þeim er margt eða fátt sameiginlegt annað en »vitið í fótunum*. Um dansinn á það við að: „Maðurinn einn er ei nema hálfur, með öðrum er hann meiri en hann sjálfur". Danssalurinn er lifandi eftirmynd geimsins, þar sem ótal sól kerfi svífa hvert um annað með lögbundnum hætti, og hver* tvístirni eða tvímenni í danssalnum lifir ekki að eins sínu l'f'- heldur og heildarinnar sem það hrærist í. Hin fjöruga hátt" bundna hreyfing dregur af mönnum slenið. í dansiðuna ge*nr hver sem dansa kann fleygt sér formálalaust með lífi og sa ’ og þess vegna er dans sú skemtun, er helst er tiltæk og slS bregst á samkomum manna. Eg held það sé því mjög u1'5 ráðið að amast við dansi á skemtisamkomum, en hitt ber uo um andlega fátækt, ef menn geta ekki skemt sér við fle'ra' Auk þess má ekki gera ráð fyrir að allir dansi, en á hverjuu1 gleðifundi ætti að vera eitthvað, er allir ættu jafnmikinn þútt 1 eins og dansendur í dansinum. Þessa er ekki gætt sem skyld1- Allur fjöldi manna kemur á skemtifundi með þeirri hugsun' að aðrir eigi að skemta þeim. Þeir koma til að hlusta a ræðumenn eða söngmenn, horfa á íþróttamenn o. s. frv-> en ekki til að gera neitt sjálfir. Þeir vilja þiggja alt, en ehke gefa. Þetta er óheilbrigt. Það er sníkjulíf. Heilbrigt samlíf er fólgið í hvorutveggja, að þiggja og gefa, og þessvegna Æ hver sem kemur að eiga sjálfur einhvern þátt í því, sem ger ist. Nú get eg varla hugsað mér nema eitt, sem allir gstu lagt sinn skerf til, en það er að ganga. Þess vegna virð' mér, að hver skemtifundur úti við og hvarvetna þar, selU svigrúm er nóg, ætti að byrja með samgöngu eða skrúðgöuS11 og sameiginlegum söng allra, sem tekið geta undir lag. hiver sem gengið hefir í syngjandi fylkingu veit, að því fylgir ein
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.