Eimreiðin - 01.07.1924, Síða 65

e>mreiðin
GREINING MANNKVNSINS
257
°9 þó ekki orðið óeðlilega hár, eða hann getur — þó að það
Se sjaldan — orðið risi að hæð, og þó ekki fengið einkenni
ul9róskunnar. Til er þriðja tegund óeðlilegs vaxtar, sem heila-
dingullinn á þátt í; verða þá útlimirnir of langir að tiltölu;
æxlunarkerfið og öll þau einkenni líkama og sálar, er því
^Vlgja, þroskast ekki, eða hverfa; fita hleðst á líkamann, eink-
Um á þjó og lær, í stuttu máli, líkaminn kemst í geldings-
astand. í öllum þessum þremur tilfellum virðist óregla og
öfgar eiga sér stað í störfum heiladingulsins; gagnstætt verð-
Ur ástandið að vera þegar heiladingullinn starfar óeðlilega og
°flítið. Athuguð hafa verið mörg dæmi dvergvaxtar, þar sem
árengir og stúlkur héldu áfram að vera börn alla sína æfi,
að því er virðist fyrir þá sök, að æxli hafði vaxið í heila-
'fl'iglinum og eyðilagt hann að nokkru leyti. Vér skulum sjá,
að dvergvöxtur getur líka átt rót sína í bilun skjaldkirtilsins.
^ffir þeim gögnum, sem vér höfum, gögnum, sem fjölgar óð-
fluga, er réttmætt að telja heiladingulinn eitt helzta gang-
hiólið í þeirri vél, er stjórnar vexti mannslíkamans og á bein-
an þátt í að afmarka hæð manna, andlitsdrætti, víindi hör-
Undsins og háralag — alt kynmörk. Er vér berum saman
hriú aðalkyn mannanna — Negra, Mongóla og Kákasusmann
eða Evrópumann — þá ber hinn síðast taldi með sér, að
he'ladingullinn má sín meira hjá honum en hinum. Að svo
mikið ber á nefinu í andlitinu, að brúnagarðarnir eru að jafn-
að' sterkir, hakan stór, og meiri hluti Evrópumanna hár og
hrskvaxinn, verður bezt skýrt í sambandi við starf heilading-
ulsins, svo sem þekkingu vorri nú er háttað.
Enginn efi er á því, að athuganir þær og uppgötvanir, sem
l®knar hafa gert á körlum og konum, er þjáðust af truflun
a starfi heiladingulsins, hafa glætt áhuga vorn á lögun líkams-
Vaxtarins, en að lítill hluti líkamans getur haft áhrif á og
si)órnað vexti og einkennum líkamans alls, var kunnugt í
f°rnÖld. Oldum saman hefur það verið alkunnugt, að það
hreytir ytra formi og innra eðli manna og dýra, ef æxlunar-
Ulrtlarnir eru úr þeim teknir. Því skemur sem liðið er frá
f®ðingunni, þegar það er gert, því öruggari er árangurinn.
Kaemi náttúrufræðingur til jarðar vorrar úr heimi þar sem
ekki væri nema eitt kynferðið, þá yrði erfitt að sannfæra hann
. 17