Eimreiðin - 01.07.1924, Síða 104

296
TÍMAVÉLIN
EIMREIÐIN
ar og reyndust þær óskemdar. Það var ekki einu sinni slagi
í þeim. Ég sneri mér að Vínu og hrópaði á hennar íungu:
»Dansaðu!« Því nú hafði ég í höndum vopn gegn illyrmum
þeim, sem við óttuðumst bæði. Tók ég svo til að dansa af
öllum mætti á rykugu gólfinu, Vínu til mikillar ánægju, og
blístraði undir lag eitt, svo fjörlega sem ég gat. Þar sem nú
frakkalöf mín flyksuðust til í allar áttir, var dans þessi bæði
stigdans og slæðudans og hinn frumlegasti. Enda er ég hug-
vitsmaður, eins og þið vitið.
Það var í rauninni hin mesta furða, að eldspýturnar, sem
ég var svo heppinn að finna, skyldu hafa geymst óskemdar
allan þann óratíma, sem þær höfðu verið þarna. En þó fann
ég annað þarna í salnum, sem var enn furðulegra, og það
var kamfóra. Ég fann hana í innsiglaðri flösku. í fyrstu hélt
ég, að tólgarefni væri á flöskunni, og braut því af henni
stútinn. En það var fljótt auðfundið á lyktinni, að hér var um
kamfóru að ræða. Það var rétt komið að mér að fleygja
flöskunni með öllu saman, en þá mundi ég, að kamfóra logar,
og gat því komið mér að liði í kertisstað, svo ég stakk flösk-
unni í vasa minn. Annars fann ég engin sprengiefni þarna
inni eða önnur tæki til að sundra eirhliðunum. Enn þá var
kylfan mín bezta vopnið, sem ég hafði rekist á. Þó var mér
nú hughægra en áður.
Það yrði of langt mál að telja upp alt það, sem fyrir mig
bar þetta kvöld, enda man ég það ekki til hlítar. Ég kom
inn í langan sal, þar sem fult var af ryðguðum hergögnum,
og man, að ég var að velta fyrir mér, hvort ég ætti ekki að
skifta á kylfunni minni og öxi eða sverði. En svo sá ég fljótt,
að járnkylfan mundi reynast mér notadrýgst til þess að opna
eirhliðin. Þarna inni voru ógrynni af byssum, riflum og skarnm-
byssum. Flestar voru kolryðgaðar, en aðrar lítt skemdar. En
hvergi gat ég fundið patrónur eða púður. Alt slíkt hlaut að
vera orðið að dufti fyrir löngu síðan. í einu horninu sá ég,
að alt var á ringulreið eins og þar hefði orðið sprenging. Á
öðrum stað í höllinni voru langar fylkingar af skurðgoðum
frá Kyrrahafseyjunum, Mexico, Grikklandi, Fönikíu, og ég held
frá öllum löndum á hnettinum. Af rælni skrifaði ég nafnið