Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1925, Side 13

Eimreiðin - 01.10.1925, Side 13
c,MREIÐIN „VERTU H]A OSS“ 297 Eg gat þess áðan, að sjálfkrafa hafi komið fyrir fyrirbrigði, sem séu svo lík því, er gerðist á leiðinni til Emmaus, að Undrum sætir. Ég skal benda ykkur á eitt af mjög mörgum, ^em ég gæti til fært. Einn af allra-mestu merkismönnum Eng- ndinga hefur gefið út söguna. Hann þekkir sögumann og 0trum kemur ekki til hugar, að hann segi ósatt. Sögumaður ^fðist enginn trúmaður vera. Ég veit ekki, hvort hann trúir ^ annað líf. Hann tekur það fram, að hann trúi því ekki, að rarnlignir menn birtist. En hann segist hafa talað við einn e,fra. Og þessi framliðni maður var faðir hans. Hann var á ?an9i á götum einnar stórborgarinnar á Skotlandi. Þá er alt einu framliðinn faðir hans kominn við hlið honum. Hann 3eugur um stund með honum um borgina og talar við hann ^sífellu. Finst ykkur ekki þetta vera nokkuð svipað ferðinni 1 Emmaus? Dáðir framliðnu mennirnir töluðu um það, sem fuælendum þeirra var hugleiknast. Jesús talaði um með- 01na, sem hann hafði sjálfur orðið fyrir. Faðirinn talaði um Kamál, sem engum var kunnugt um nema syninum og fópnn Vir^ls* ma^ a® V1*a' Munurinn er aðallega 9mn í einu: aðferðinni, sem beitt er, til þess að hinir jarð- um U menn hafi sasn a^ k°mu þessara gesta. Jesú er ant , að koma lærisveinunum í skilning um þann furðulega L nsirap, sem hann er að flytja þeim. Hætt er við, að það hefbi °rðið honum örðugt, ef hann hefði átt að gera það í þ . ituiiuui uiuuyi, ci iicuiii iiciui aii du ycia jjciu i lrri fagnaðaræsing, sem búast mátti við, að þeir kæmust í, þeir vissu, hver förunauturinn var. Það er jafnvel ekki Sa9t, að honum hefði verið unt að vera þeim svona lengi ^Vm egUF) ef þejr j^gfQy gj^j verjg ; rólegu skapi. 011 æsing .a^ar slíkum fyrirbrigðum. Og svo eru þeir ekki látnir þ hann, fyr en hann skilur við þá. Aftur á móti þekkir ^ 2«i sonurinn föður sinn. En það er eins og frá honum ekk‘^e^n undrun út af þessu óvænta atviki. Hann finnur ^ 1 E1 þess, meðan faðir hans er hjá honum, að neitt sé k tvfVlð þetta, og hann talar við hann alveg eins og hann , 1 verið vanur að gera, meðan faðir hans hafði heyrt 6pUm ^eimi «1. Sor aVlrmn kom til að ræða viðkvæmt einkamál við fullorðinn Slnn. Hvað haldið þið um mæðurnar, sem deyja frá ung-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.