Eimreiðin - 01.10.1925, Page 84
368
HVAÐ ÆTLI BISKUP SEGI?
EIMREIÖ|N
Stúlkan lagði ósjálrátt höndina á handlegg hans: »Þér haf$
hjartað á réttum stað, séra Calvin, en skoðun yðar á líf1IlU
er algerlega röng. Það er ekkert til mikilvægara né alvarleðra
en ástin«.
Honum varð einkennilega við, er hann fann hönd hennar
hvíla á armlegg sér. Og hann leit á hana vandræðalega, ems
og feiminn unglingur.
»Ég býst við, að yður sýnist ég ákaflega óreyndur og htil'
mótlegur«. Svo rétti hann úr sér og bætti við hálf-þrjózku'
lega: »En eins og þér vitið, er ég sveitaprestur, flyt miöl'
ungsræður miðlungsmönnum, og laun mín eru tólf hundruð
á ári. Ég býst ekki við, að yður finnist mikið til um slíkt4-
Stúlkan virti hann nákvæmlega fyrir sér. Svipur hennar
hafði mýkst mjög.
»Ég er ekkert veraldarbarn í þeim skilningi, sem þér haldi^
Calvin Streete«, sagði hún. »En ég er hrædd um, að ég na
orðið til þess að koma röskun á líf yðar. Það er ef til vl
gott, að þér mætið því, sem yður ber nú að höndum, ef Pe(
kunnið þá að haga yður eins og sönnum manni sæmir, eU
ekki eins og auðvirðilegur brauð-prestur, sem kyssir á v°n
fólksins, sem gefur honum að eta«.
Muriel flýtti sér fram í eldhús og lokaði hurðinni á eft>r
sér, en Calvin horfði, með einkennilegan fögnuð í hjartam1’
á eftir ungu stúlkunni, sem hann sá nú í alveg nýju ljósi-
Calvin tók sér sæti við skrifborðið. Ósjálfrátt náði haan
sér í pappírsörk og bjóst til að skrifa. Hann handlék penna
stöngina og sló henni jafnt og þétt í borðið. Svo ritaði hann
niður ræðutextann: »Dæmið ekki, svo þér verðið ekki dæn*
—en svo komst hann ekki lengra.
Hann stóð á fætur og tók að ganga um gólf, með hendnr
fyrir aftan bak. Hann heyrði til stúlkunnar fram í eldhúsinu'
Hún ráulaði fyrir munni sér. Svo heyrði hann, að hún n
lágt. Rétt á eftir heyrði hann suða í gasofninum og ve^Ju 1
potti. Svo rak Muriel kollinn inn úr gættinni og kallaði f]°r
lega: »Miðdegisverðurinn verður tilbúinn kl. 12«. Svo vl
hún Calvin fyrir sér, og brá fyrir óánægju í svipnum.
»Óttist ekki, prestur minn«, sagði hún. »Ég símaði hejnjj
meðan þér voruð úti að útvega fötin. Bifreið kemur í hy0