Eimreiðin - 01.10.1925, Qupperneq 94

378
RITSJÁ
EIMREI£»n
Höf. greinir á við Schlesch í ýmsum höfuðatriðum. Hann telur dyra'
Tífið yfirleitt benda á hlýrra loftslag en falið er hjá Schlesch og loftslaSs"
breytingarnar aðrar. Fyrst hafi loftið verið álíha heitt og við suður-NoreS>
•síðan hlýnað nokkuð (og kolin þá myndast), en seinna kólnað aftur °8
loks verið töluvert kaldara, þegar Breiðuvíkurlögin voru mynduð. Autí
þess vefengir höf. í eftirmála skýrslu Schlesch í tveim mikilvægum atriÖum-
í Breiðuvík álítur höf. vafasamt, að um nokkrar jökulmyndanir sé
■ræða, eins og dr. H. Pjeturss hefur haldið fram, en telur það þó Þur^a
nánari athugunar. Það er helzt viðvíkjandi jökulframburðinum þar, Sl?r
■staklega við Fossgil, að höf. hefur verið í óvissu og vafi er á um átyH
anir hans.
Á einstaka stað ber lýsingu og teikningu ekki vel saman, einkum hva
'hæðir og halla snertir. Ónákvæmni er það, að kalla kolanámugönS'11
.„Shafts" (bls. 38) og „Pit“ (á kortinu) í stað „Adits" og „Mine“.
einar prentvillur eru líka í bókinni, en þó ekki bagalegar, t. d. crn. fvr'r
m. á bls. 29, hill fyrir gully á bls. 96, m. fyrir cm. á bls. 97 o. fl-
þetta eru smámunir alt og rýra ekki giidi bókarinnar sem mikilsver
vísindarits. H. H■
HÉÐAN OQ HANDAN. Níu sögur eftir Guðmund Frið/ónss0"
.Rvík, 1925.
Guðmundi hefur fyrir löngu verið skipað á hinn æðra bekk íslenat<r
rithöfunda, og munu fáir treystast til að deila við hann um sæti.
•fyrir strit og annir ritar hann flestum meira og margt gott, sumt ág®1
En öllum geta verið mislagðar hendur. Og svo mun mörgum sýnast u
þessar sögur Guðmundar. Þær eru efalaust með því lakasta, sew
fra
n Ý
hans hendi hefur komið í langan tíma. Hér sést engin framför, eng,n
útsýni eða ný sjónarsvið. — Fyrsta sagan heitir Áfelli og lýsir vor
hretl'
Lýsingin er góð, eins og vænta mátti, því að höfundurinn er þa
ulsfður
í að lýsa vorharðindum. Þetta er ekki í fyrsta sinn, sem hann gerir
ir ÞaD'
oS
En heldur er efni sögunnar fátæklegt. Útflutningur er vel sögð saga
sjálfsagt sönn, þótt ekki sé glæsileg myndin, sem upp er dregin. En e ^
verður höfundurinn sakaður um slíkt. Rekistefna ritstjóranna á vís*
vera ádeila á blaðamenskuna íslenzku, þótt þess sé hvergi beint get
En sagan er léleg og Ieiðinleg, og ætti það að vera langt fyrir ne
virðingu höfundarins að Iáta slíkan samsetning frá sér fara.
■Bergur er betri saga, en þó Iinlegar á haldið efninu en við mátti ^
í Ráðstöfun Ríka-Steins er vel lýst gamla manninum, sem er að s<
/VI arkf
búa6t'