Eimreiðin - 01.01.1938, Side 49

E'Mreiðin SÖNGFÖR KARLAKÓRS REYKJAVÍKUR 1937
27
Rlstaðar þar, sem kórinn kom, geysaði kvef og inflúensa.
^11 lJað hvíldi gæfa yfir allri ferðinni, svo að ekkert af þeim
'jónuni, sem virtust vera á veginum, gerðu svo mikið sem að
sPerra ginið.
Eg ætla nú að segja nokkuð af ferð Karlakórsins, sem er ein
merkilegasta ferð, er ég hef farið, miklu glæsilegri en ég bjóst
Mð’ og var ég þó vongóður mjög, eins og eðli mitt er til. Ég
ætla ekki að rekja ferðirnar á milli landa eða þau góðviðri,
Sein kórinn hlaut þar á miðjuin vetri, en það var, eins og alt
an°að á ferð kórsins, hið ákjósanlegasta, blíðendis surnar-
^eðlIr- Ég ætla heldur ekki að minnast á sjóveiki, eða slíkt,
^ 1 að hún hendir flesta, og það grær áður en þeir giftast, enda
lU einn af hinum ágætu tenórum fararinnar, Bjarni læknir
arnason, á sífeldum stofugangi, brosandi og huggandi, hald-
aadi á stórri og dökkri flösku með einhverju í, sem eftir and-
])r Un ^eirra’ sern úr henni fengu, var heldur lítið girnilegt á
ilann fullvissaði hina sjúku um að þetta væri allr-
h0 SJ°Veiki bót, enda hrestust sumir þeirra við. En þegar hann
,ríði á mig, sem aldrei er sjóveikur, virtist mér hann vera
þv’ ^kyujaðan slappleika í vinstra augnaloki, ekki ólíkan
Sein kallað er að draga augað í pung, og efast ég þó ekki
’ að ekkert samband hafi verið milli þessa kvilla læknisins
'ils ^-nna eÓhlegu verkana hins trúlega ágæta sjóveikismeð-
töf 1CÍðÍnnÍ var einn hlutur, sem angraði alla, en það var
því SCm Varð 1 Vestmannaeyjum, og var líkleg til þess að valda
lv ,ð Samsöngurinn í Kaupmannahöfn gæti farist fyrir, en
]. Un aiii a® fara fram 8. nóvember, og svo var þegar á herti
1 a® kórinn kom að morgni hins 8. til Esbjerg á vest-
tilSifná Jótlands. Kórinn varð því að vera á járnbrautarferð
'm /IUl3mannailafnar yfir þvera Danmörku fram undir klukk-
,lun úaginn, sem var hvergi nærri gott, þar sem söngur-
v ,, Uiti a® fara fram kl. 8 um kvöldið. Kórinn var því mjög
til H^Ur’ Cr ^ Hafnar kom, en ekkert tækifæri til hvildar. Er
Vor ' Uar iíom voru Þar fyrir á brautarstöðinni sendiherra
jyj ’ ^'einn Björnsson, en þó fyrst og fremst bankafulltrúi
^aðu'T ^arieis’ sem um mjög langt skeið hefur verið for-
IllanUl sienúingafélags og lífið og sálin í lífi Islendinga í Kaup-
° n' Hafði hann af hinni mestu kostgæfni og nákvæmni