Eimreiðin - 01.01.1938, Blaðsíða 54

32
SÖNGFÖH KARLAKÓRS REYKJAVÍKUR 1937 bimbeiðin
barún, lagði ræðurnar út á íslenzku, sem hann talaði prýði-
lega, enda heldur hann uppi kenslu í íslenzku fyrir tékkneska
stúdenta, og er góð aðsókn að þeirri kenslu. Jafnframt var kórn-
um afhent að gjöf fagurt ritverk með myndum um hina fornu
Prag. Karlakórinn þakkaði með nokkrum orðum og afhenti
norræna félaginu hina nýútkomnu bók Jóns Helgasonar um
Reykjavík.
Hinn 14. nóvember að morgni lögðum við af stað til Vínar-
horgar, og lá leið okkar nú um landslag, sein var gjörólíkt þvi>
sem áður hafði verið farið um og miklu tilbreytingarmeira, en
klukkan langt gengin 4 komum við á Norðurbrautarstöðina í
Vín. Þar voru fyrir dr. Hans barún v. Jaden, fyrrum yfirréttar-
dómari, og kona hans, barúnsfrú Ásta, systir dr. Helga Péturss.
Flestir íslendingar búsettir í Vín og fulltrúar helztu söngfé-
laga í Vín og Austurríki, 12 talsins, sem ávörpuðu kórinn,
hver fyrir hönd sinnar stofnunar, voru og mættir. Meðal þeirra
var próf. Weisshappel, faðir slaghörpuleikara kórsins, Fritz
Weisshappel, og er prófessorinn mildlsmetinn maður í sínu landi
vegna hljómlistarstarfa sinna. Einnig talaði málarinn Theodor
Henning, sem hefur verið hér á landi nokkrum sinnum, til kórs-
ins á íslenzku, og þakkaði kórinn öllum ræðumönnum fyrir
sig. Var síðan lialdið um þvera borgina til gistihússins, sem
lá nálægt Kárntenerstrasse, en það er ein helzta gata borg-
arinnar. Að lokinni máltíð fóru flestir að hátta, því menn voru
allvolkaðir eftir tveggja daga þreytandi járnbrautarferðalag, en
allmargir voru gestir barúns v. Jadens og barúnsfrúarinnar
og sátu þar í góðum fagnaði fram á nótt. Enda þótt barúninn
sé við ár er hann hinn hressasti, síkátur og leikur á alsoddi,
og er á heimili þeirra hjóna hugsað lítið um annað en ísland og
islenzk mál. Barúninn er formaður norræna félagsins og ís'
lendingafélags í Vín, og hafði hann annast allan undirbún-
ing undir komu kórsins svo sem bezt mátti verða °S
ekkert ómalc sparað. Næsta dag var Leopoldsmessa, en þa®
er nokkurskonar þjóðhátíðardagur Austurríkismanna, 1}V1
hinn blessaði Leopold er verndardýrlingur þeirra. Af þvi til"
efni söng einn vígslubiskupanna í Vín hátíðlega biskupsinessu
í Stefánskirkjunni, en hún er fræg fyrir fegurð sína og turn,
sem Gröndal segir í Heljarslóðarorustu að sé svo hár, að allu