Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1939, Blaðsíða 19

Eimreiðin - 01.10.1939, Blaðsíða 19
eimreiðin LEYNDARDÓMURINN 363 luktur hömrum, gjám, hengiflugum, dölum, skógum og snjó- þöktum tindum. Hann fór ekki til Kashmir, eins og sumar indverskar helgi- sagnir þó herma, og hann fór ekki heldur til Tíbet, eins og sumir dulfræðingar Vesturlanda hafa talið, heldur dvaldi hann sunnan Himalajafjalla. Eftir að hafa lokið þjálfun sinni og tekið hina æðstu vígslu í launhelgum samtíðarinnar, varpaði hann fyrir horð öllum sínum Jærdómi. Alt, sem Bramínarnir höfðu kent honum og alt, sem meistari hans hafði frætt hann, var lagt til hliðar, og hann lagði aleinn út í heiminn. Nú fyrst hafði hann fundið sjálfan sig, á tuttugasta og áttunda aldurs- ári. Um leið og hann í'innur sjálfan sig hefur hann gleymt hinni indversku og egypzku speki, er hann hafði numið. Þá fyrst getur hann fundið sjálfan sig, er hann vex upp úr þessu öllu saman. Þá man liann köllun sína, vaknar til fulls til með- vitundar um til hvers hann er í heiminn kominn. Eftir að honum var orðin ljós hin heilaga köllun sín, hverfur hann heim aftur frá Indlandi, til þess að flytja boðskap sinn öllum þeim, sem \ilja veita lionum viðtöku. Mannkynsfræð- arar koma eingöngu til að hjálpa og flytja öllum blessun. Þeir gera sér engan mannamun. Kærleikur þeirra og vizka stendur öllum til boða. Kristur kendi öllum, sem leituðu hans. Hann tók þeim fátæku og fáfróðu opnum örmum ekki síður en hin- Um, sem hærra voru settir. En áður en hann kom opinberlega Ham á meðal fóllcsins, varð hann að ganga undir próf, þau þyngstu, sem lögð verða á nokkurn mann. Honum voru boðin öll ríki veraldarinnar og þeirra dýrð. Satan kom til hans í Uóssengils liki og bauðst til að gera hann að konungi. En guð hafði útvalið hann til háleitara starfs, til þess að vera boðberi °vinsælla og beizkra sanninda. Hann byrjar starf sitt í þorpum landsins helga, sem svo er hallað, með því að ferðast um og kenna. Þannig rýfur hann hina löngu þögn, og eftir það flytja eldleg orð hans mönnun- Um þau guðlegu sannindi, sem dularfull töfraglóð hinnar löngu þagnar hans hafði sifelt verið að magna. í Austurlönd- Uur hafa menn ætíð tilbeðið hina sönnu dulspekinga og spá- menn líkt og vér Vesturlandabúar tilbiðjuin kvikmyndastjörn- Ur- Fregnin um þenna guðinnblásna mann og kenningu hans
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.